Die is nu heerlijke camping in het water.
Afgelopen week waren we gewoon thuis. Er moest uiteraard gewerkt worden, kinderen gewoon naar school, Sem had schoolkamp etc. Een normale maar wel heel drukke week. Sem kwam kapot thuis van het schoolkamp dus we hadden al besloten vrijdagavond lekker thuis op de bank te ploffen en dan na een goede nacht zaterdagochtend naar Luxemburg te rijden. Heerlijk vooruitzicht, vooral die bank!
Tot rond 18u de telefoon ging: “jullie komen toch nog naar de camping?” Ja klopt, morgenvroeg! “Nee, jullie moeten echt nu komen. De rivier is buiten zijn oevers getreden en de camping loopt onder water.
Oke, snel de frietjes gegeten die Pleun al was gaan halen en de auto ingeladen. Rond 21u even contact met de camping om door te geven dat we er rond 22u zouden zijn en te vragen hoe de stand van zaken was.
“Nee, jullie kunnen hier echt niet komen. Alles is geevacueerd, het is tot rampgebied verklaard.”
Oh, maar onze vouwwagen dan? “Ja, die kan hier niet staan. Alle hoger gelegen campings zitten nu waarschijnlijk ook vol.” Maar kunnen we onze vouwwagen wel nog op komen halen dan? “Oh, jullie zijn de mensen van de vouwwagen! Nee, kom maar gauw, zo erg is het ook weer niet.”
Op de camping bleek het water gestegen tot ongeveer 2mtr van de vouwwagen en het steeg nog steeds. Snel de voortent leeggemaakt en afgebroken. Wagentent ingeklapt en met hulp van de campingbeheheerder konden we die weer uitklappen op een ander plekje. Zo gezegd zo gedaan. Drie uur later liggen we lekker in bed. Op onze nieuwe matrassen, dat dan weer wel. Superknus eigenlijk ook met alleen de wagentent. Morgen bij daglicht zullen we foto’s maken.

Geschreven door Marientje.is.weg