We rijden naar Nazaré om daar aan het strand naar de hoge golven van de Atlantische Oceaan te gaan kijken en wat langs de boulevard te flaneren. Maar het weer gooit roet in het eten! Tijdens de reis valt er al af en toe een bui, maar er is ook zon. Als we in Narazé arriveren is het nagenoeg droog en we nemen - jaja alweer! - eerst koffie met een pastel de nata. Het regent nog steeds een beetje als we besluiten om naar de golven te gaan kijken. We vertrekken en het begint wat harder te regenen. We ontdekken dat we helemaal om de haven heen moeten lopen om wat omhoogspattende golven te zien en het gaat nog harder regenen. En als het dan nóg harder gaat regenen keren we om en rennen terug naar de bus. We zijn ondanks de paraplu's nat en houden het in Nazaré voor gezien: het is tijd voor een binnenactiviteit. En dat wordt dan - jaja, alweer - een klooster. We hebben de keuze tussen een cisterciënzer klooster uit 1153 of een Gotisch klooster uit de 14e en de 15e eeuw. De keuze valt op het laatste klooster (geen idee waarom eigenlijk). En dus rijden we naar Batalha, naar het Convento de Santa Maria da Vitória volgens de omschrijving een meesterwerk in de manuelstijl. En een meesterwerk is het! De kerk is sober en strak en het klooster (of beter gezegd: de gangen rond de binnenplaaten) zijn rijk versierd. Aan het geheel is 110 jaar lang gebouwd. En dan is er nog de nooit afgebouwde kapel. Die is niet afgebouwd omdat zowel de koning die de opdracht gaf als de architect tijdens de bouw kwamen te overlijden. Maar, ook zonder dak en aangetast door weer en wind is de onaffe kapel nog altijd een plaatje. Vooral de bijzonder rijk gedecoreerde toegangspoort tot de kapel is prachtig: zie de foto's!
Vervolgens rijden we naar Conímbriga, waar we nu staan en waar we morgen een Romeinse opgraving gaan bekijken....

Geschreven door Marias.reizen