Het is prachtig weer als we wakker worden. Mooi, op onze laatste dag in dit prachtige land. We zijn op tijd wakker: onze Belgische vrienden steken pas net hun hoofd uit de tent als wij klaar zijn om richting Kristiansand te vertrekken.

Het is maar een korte trip en we zijn dan ook al vroeg in de stad. We parkeren de camper en lopen het centrum in, richting de kathedraal. Die blijkt gesloten te zijn; we nemen aan vanwege de werkzaamheden die er verricht worden. We slenteren wat rond en gaan even op een bankje bij een fontein zitten. Dan zien we een jonge meid met roze haar en een kort plooirokje de kerk binnenlopen via een zijdeur en voila, even later gaat de kerkdeur wagenwijd open voor bezoekers. We waren dus gewoon te vroeg.....

Het is een mooie kerk. Hoewel de kerk in onze ogen niet echt heel erg groot is, lezen we dat dit een van de grootste kerken in Noorwegen is. Zowel de pilaren als de gewelven zijn van onbeschilderd hout en dat maakt de kerk best bijzonder. Zoals bijna alle protestantse kerken is het verder sober.

Als we weer buiten zijn gaan we op zoek naar koffie. Ook daar blijkt het nog wat te vroeg voor te zijn: bijna alles is nog dicht. Een aardige Noorse serveerster wijst ons desgevraagd naar een tentje dat wél al open is en waar ze volgens haar de beste koffie van Kristiansand serveren: Cuba Life. Dat blijkt om de hoek te liggen en inderdaad, superlekkere koffie. Ze serveren elke dag andere koffie, aldus de uitbaatster, en vandaag is het Ethiopische koffie. Om het nog wat internationaler te maken nemen we er een plak Mexicaanse cake bij....

Na de koffie lopen we langs de jachthaven en verwonderen ons er weer over dat het hier in Noorwegen zo ontzettend schoon en opgeruimd is. Echt bijzonder én bijzonder prettig: amper ergens een peuk, al zeker geen hondenpoep, geen plastic, geen troep, niks, wauw! En je ziet nauwelijks ergens graffiti of vernield of kapot straatmeubilair, ook dat nog. We denken nog even aan het strandje langs een meertje, waar we een paar dagen geleden waren. Daar lagen - voor gratis gebruik - vier kano's met de bijbehorende peddels. Niet achter slot en grendel of aan een ketting, maar gewoon zo, klaar voor gebruik. Ondenkbaar in Nederland.

Op de terugweg naar de camper lopen we nog ff naar de vismarkt. Niet heel erg groot, maar wel verse vis. En er blijkt nog een leuke plas met veel horeca en terrasjes achter het marktgebouw te liggen, erg gezellig.

We moeten uiterlijk om half vier bij de veerboot zijn, dus het wordt tijd om naar de haven te rijden. We hebben opgegeven dat we 2.60 mtr hoog zijn, de veerbootmaatschappij heeft in haar bevestiging van de reservering staan dat we 2.59 mtr zijn, maar feitelijk zijn we (vanwege het nieuwe dakluik met ventilator) 2.65 mtr hoog. Het wordt een puntje van zorg als blijkt dat we de hoogste auto zijn in de rij waarin we gedirigeerd worden. En dan komt het moment waarop we de boot kunnen op-/inrijden en blijkt dat de hoogte ruim 4 mtr is, opgelucht dus!

We hebben gereserveerde stoelen en als we die gaan opzoeken blijken we naast het jonge stel uit Denemarken (met hond en stoere camper) te zitten die we een paar dagen geleden bij Trollpikken waren tegengekomen. Jaja, de wereld is klein.

We hebben een voorspoedige overtocht en staan nu op een kleine camping in Denemarken, in the middle of nowhere.
En hoewel we nog niet thuis zijn (het is nog twee dagen reizen) vinden we toch dat er door het verlaten van het land een einde is gekomen aan ons avontuur in Noorwegen en daarmee is er ook een eind gekomen aan de verslagen van deze reis. We hopen dat jullie als lezer/kijker een goede indruk hebben gekregen van onze reis en een beetje hebben kunnen meegenieten van hetgeen dit land te bieden heeft. Wij hebben in elk geval heel erg genoten van Noorwegen.

Tot een volgende reis!

Geschreven door Marias.reizen