Met pijn in het hart verlaten we "ons" mooie plekje aan de oostkust en rijden in noordelijke richting. De eerste stop is bij een oude opgraving in Aléria. We komen bij een kerkje, dat dicht is, en bij een burcht die ook nog dicht is, maar over 10 minuten open zal gaan. Alle tijd dus voor een bakkie koffie....
De burcht is echt heel mooi gerestaureerd en ingericht als museum. Er liggen veel spulletjes die gevonden zijn tijdens een archeologisch onderzoek naar een Romeinse stad een eindje verderop. Veel gebruiksvoorwerpen en sieraden. Er zijn veel korte filmpjes over de opgravingen en het schoonmaken van de vondsten en veel schriftelijke informatie. Heel mooi gedaan, wel jammer dat alles alleen in het Frans is. Maar gelukkig is er tegenwoordig Google Lens! Fantastisch, je richt je telefoon op de tekst, drukt op vertalen en voila, je krijgt de tekst in het Nederlands. En als je geen zin hebt om lappen tekst te lezen dan kun je het laten voorlezen. Leve de moderne techniek!! En zo krijgen we toch de nodige informatie over de Romeinse stad (die gebouwd werd op de oude stad van de Feniciërs) en over de spullen die tentoongesteld zijn.
Dan lopen we naar de opgravingen zelf. Niet heel groot en heel bijzonder, maar wel erg mooi met een aangeplante laan ernaartoe. Als we weggaan zien we dat een groepje kinderen van de basisschool buiten tekenles heeft: ze mogen de burcht tekenen....
We reizen verder in westelijke richting dwars over het eiland naar de westkust. Naar Ajaccio om precies te zijn, de geboortestad van Napoleon. De tocht is mooi: veel bergen, sommige zelfs nog met sneeuw (het hoogste punt van de pas ligt op zo'n 1100 meter), heel veel bochten en mooie kleine dorpjes. Maar ook regen en dreigende luchten.
En nu staan we op een camping, weer omringd door Duitsers....

Geschreven door Marias.reizen