Gisteren hebben we een rondvaartboot, o sorry, cruise natuurlijk, geboekt over de Lysefjorden. We worden om 9.40 uur in een van de havens in Stavanger verwacht en vertrekken dan om 10.00 uur.

We vertrekken op tijd van onze slaapplek naar Stavanger. We doen dat omdat we inmiddels ervaring hebben met het betalen van parkeergeld hier in Noorwegen: dat gaat moeizaam! En ook vandaag is geen uitzondering. We geven ons kenteken in, zeggen dat we alleen willen parkeren (en geen elektrische auto hebben die geladen moet worden), stoppen onze betaalpas in de automaat, kiezen heeeeel snel de gewenste parkeertijd en dan ratelt de automaat wat en doet niks. Dat herhalen we zo'n 5x, totdat Ron zijn creditcard neemt. Weer kenteken invoeren, oeps, vergeten om de automaat op "Engels" te zetten dus terug naar het begin, kenteken ingevoerd, ja, we weten zeker dat dit ons kenteken is, card erin, snel de gewenste parkeertijd invullen (tijd hiervoor, voordat ie dus weer vooraan begint, is nog 3 seconden) en - niet te geloven! - ie doet het! Hèhè, 5 uur parkeertijd kunnen bemachtigen.....

We lopen richting de boot, sorry, het cruiseschip. Daar staat al een rijtje mensen te wachten, dus we sluiten achteraan. Kort daarna kunnen we al boarden en klokslag 10.00 uur vertrekt de boot.

Het is werkelijk een prachtige tocht en we zijn heel erg blij dat we deze tocht geboekt hebben. Wat een uitzichten! We varen richting de Lysefjorden en gaan soms vlak langs de kliffen. Dan vaart de boot met zijn boeg werkelijk tot vlakbij de kliffen om een paar geiten te voeren die daar lopen. We varen verder en komen langs Preikestolen. Geweldig om deze bijzondere plek nu vanaf het water te zien. Tom Cruise is hier ook geweest: een deel in de film Mission Impossible (6, dacht ik) speelt zich op deze klif af. We zien mensen boven op de klif staan en benijden hen nu toch wel een klein beetje vanwege het mooie weer en het ongetwijfeld fantastische uitzicht dat zij over de fjord zullen hebben. Maar ach, dit is ook geweldig! En nu Ron een beetje verkouden is geworden is het geen ramp dat we vandaag niet zo'n zware tocht hoeven te lopen. ( https://youtu.be/ppYsx8Pu92w )

We varen verder en dan legt de kapitein het schip met z'n boeg op zo'n meter afstand van een waterval. Erg mooi! Als je een beetje naar voren loopt voel je het water op je huid spatten. Chapeau voor de kapitein (of de 1e stuurman).

We keren en dan varen we terug naar Stavanger. Onderweg leggen we nog aan in een haventje om een groep hikers af te zetten. Er staat een bus op hen te wachten; die brengt hen naar de camping bij Preikestolen....

De boot, waarmee we de tocht hebben gemaakt, is elektrisch. Ook een aantal grote veerboten hier in Noorwegen is elektrisch. Daarom zijn we wel benieuwd hoe dat zit, hoe lang een boot kan varen op één lading en hoe groot het batterijenpack is. Terug in de haven, het is inmiddels al half twee, vragen we dat dus aan een bemanningslid. Zij vertelt dat de boot laadt tussen 23.00 uur en 09.00 uur (nachtstroom dus wrsl, haha), dat ie dan één keer de route kan varen en dat er een batterijenpack in het schip zit dat gelijk is aan 30 Tesla's. We zijn onder de indruk.

Na de lunch, waar we inmiddels hard aan toe waren, komt de dagelijks terugkerende vraag: waar gaan we vannacht slapen? Ron en ik, het is inmiddels een ritueel, zoeken allebei op onze apps en vinden allebei een plek die in beginsel geschikt is. We rijden eerst naar de dichtstbijzijnde, maar die blijkt niet (meer) gratis. Dan maar naar de tweede. Die is wel gratis en ligt fantastisch aan zee, dus hopla, snel een plekje uitzoeken waar het een beetje vlak is, trappetje eruit en klaar is Kees: wij staan, en ook nog fantastisch ook! Gelukkig zijn we op tijd, want terwijl ik dit verhaaltje schrijf zijn er zeker 2 campers bijgekomen en zo groot is deze plek nou ook niet.....

Geschreven door Marias.reizen