Voor degenen die regelmatig dit reisverslag lezen zal het saai worden: we hadden alweer een heerlijk plekje aan een meertje, dit keer samen met een Zweeds echtpaar dat met hun camper met klapdak een eind verderop staat. De zon schijnt volop en we hebben er weer zin in!

Na het ontbijt gaan we rijden. We hebben kleine weggetjes uitgezocht en de rit is prachtig. De wegen hier zijn uitzonderlijk goed, ook de kleintjes. Toch (of misschien wel: daarom) wordt er hier dikwijls aan de weg gewerkt. We hebben vaak geen idee wat ze precies aan het doen zijn, maar nu komen we bij een plek waar het overduidelijk is: er wordt met grof geweld een stuk rots weggehakt zodat de weg meer ruimte krijgt. En dat is soms nodig, want de weg is plaatselijk nogal smal. Dat geeft niks wanneer je een personenauto tegenkomt, maar bij een grote camper, een vrachtauto of een bus is dat een ander verhaal. Gelukkig kunnen chauffeurs van vrachtauto's en bussen wel erg goed rijden, dus die gaan doorgaans ver genoeg naar de rand van de weg om er langs te kunnen. Maar camperaars - zeker degenen die geen of weinig ervaring hebben met het rijden in de bergen - hebben vaak veel ruimte nodig. Op de weg die we vandaag volgen is het soms dan ook passen en meten.....

Omdat we de kleinere weggetjes willen volgen knippen we de route in stukjes op. De navigatie zoekt nl telkens de kortste route tussen punt A en B en dat is vaak de snelweg. Dat willen we niet dus we voeren telkens kleine plaatsjes in die aan de door ons gekozen weggetjes liggen en dan heeft de navigatie geen andere keuze dan de door ons gewenste route. Dit keer hebben we de navigatie ingesteld op het dorpje Dalen. Als we na een lange weg met tig haarspeldbochten in Dalen aankomen en dan het stuk route naar Valle ingeven, lijkt het erop dat we helemaal terug moeten. We snappen er niks van en proberen vanalles om een andere route te vinden. Dat lukt niet en ten langen leste keren we dus maar terug op onze schreden: weer de bergen in via een hoop haarspeldbochten. Maar tot onze opluchting zien we al vrij snel een afslag die we eerder niet gezien hadden. Blijkt dus dat we niet helemaal terug hoeven en zo komt dan toch weer alles op z'n pootjes terecht.

En nu staan we dus in Valle, een klein dorpje langs een hoge bergwand. We lopen natuurlijk weer een rondje, eerst naar de supermarkt en dan het dorpje in. Er komt ons een klein autootje tegemoet: het blijkt een 45-km-autootje met een kleine aanhanger (een soort vouwwagen) en het reservewiel voor op de motorkap. Geweldig, jammer genoeg hebben we er geen foto van.

Waar we wel foto's van hebben is van de vele groene daken hier. Geen sedum, zoals in Nederland, maar gewoon planten die ook langs de kant van de weg staan. En op sommige daken groeien zelfs boompjes. En we hebben foto's van onszelf ....

Aan de rand van het dorp blijkt een mooi kerkje te staan en we lopen even naar binnen. Het is een klein, sober kerkje, maar er hangt een fijne atmosfeer. Dan lopen we weer terug naar de camper, die op de meest veilige plek van de afgelopen 3 weken staat: schuin tegenover het politiebureau, haha.....!

Geschreven door Marias.reizen