We voelen ons weer echt in Japan. Wakker worden in onze rustige ruiken met botanische tuin, helemaal zen. We krijgen een Japans ontbijtje, niet zo ons ding. Arthur is weer in zijn nopjes: dansen, zingen, gek doen met zijn broertje op de kamer. Mamsie en papa worden er een beetje tuurelure van en dan is er nog een kakcidentje in Tjeu zijn broek. Vandaag staat er nog een laatste tempel op de plannning: de Gouden tempel Kinkakiju. We hebben al héél veel tempels gezien, we zijn ze bijna beu gezien, maar deze moeten we toch nog echt even gaan bewonderen. We nemen de plaatselijke City Bus van aan ons hotel naar de tempel. We wandelen door de mooie tuin met vijver en zien de prachtig gouden tempel. De gouden glans weerspiegelt in het water. Toch blij dat we deze tempel nog hebben gezien!
We keren na een warme, zonnige wandeling (het is hier weer 32 graden) terug naar de bushalte. We eten ramen in een plaatselijk Japans restaurantje, Arthur vindt dat wel heel lekker.
Daarna gaan we met de bus naar het ninja museum. We hadden dit al een tijdje geleden geboekt: de ninja experience. Arthur en papa mochten een echt ninja kostuum aandoen en leerden allerlei ninja truukjes. Sterren gooien, blazen met een pijl en vechten met ninjazwaarden. Cool! Na een korte rondleiding in het museum mochten ze ook een echt Samurai kostuum passen. Ze zagen er echt stoer uit!
Buiten was het ondertussen serieus beginnen stortregenen. Wat een bui! Gelukkig was het museum gevestigd in een doolhof van overdekte winkels dus daar konden we nog wel even vertoeven en ons laatste avondmaal doorbrengen. En dat was…. Mc Donalds natuurlijk. Ja, we weten het, echte cultuurbarbaren op vlak van eten. Laat ons maar heel de wereld rondreizen, maar liefst met pizza, pasta, frietje of gewoon puree met balletjes in tomatensaus. We behoren allemaal (Tjeu gelukkig nog niet) tot de viesneuzen-club. Geen gekke dieren, kleuren, smaken op ons bord a.u.b., het is onze grootste handicap op reis.
De regen was gestopt dus we wandelden nog even over de Kamo rivier tot aan het plaatselijk Hard Rock Café; het kleinste dat we ooit zagen, en het wa snel gesloten. Snel de Uber naar het hotel, want we moeten op tijd ons bed in. Morgen gaat de wekker al om 5uur, want we beginnen morgen aan onze hele lange reis terug naar België. Tot snel!

Geschreven door MACtravelling