Wat hebben we heeeeerlijk geslapen in ons hotel! Tjeu’ke werd even wakker, maar sliep weer lekker verder na een beetje melk. Ook Arthur sliep zo lang als hij kon. Om 9u stonden we toch maar op, want in Tokyo is veel te zien!
We konden genieten van een heerlijk ontbijt in ons hotel, met alles erop en eraan! Croissants, verse spiegeleitjes, yoghurt,…
Daarna vertrokken we naar de wijk Asakusa. Spannend, zo voor de eerste keer zelf uitzoeken welke tram/trein/metro. Het sporennetwerk is hier abnormaal! Er zijn JR treinen, die zijn inbegrepen in onze 14-daagse Japan Rail Pass en er zijn andere lijnen die we moeten betalen met onze SUICA kaart, goed opletten dus! Bij in- en uitgaan, moeten we telkens onze pasjes scannen.
Na 20 minuutjes komen we aan in Kuramae Station, en van hieruit is het 5 minuutjes wandelen tot aan de toegangspoort Kaminarimon van de Senso-ji tempel. Onder de enorme lantaarn van de poort door, komen we in Nakamise-dori street met allemaal lokale winkeltjes met typisch Japanse spulletjes. We bereiken de rode tempel met pagode en shrijn. We doen een wens en krijgen (gelukkig) good fortune.
Het is hier bakken en braden! We zoeken naar schaduw of afkoeling en liefst niet te veel lange wandelingen, want Arthur zijn beentjes zijn nog moe en Tjeu in de draagzak is echte fitness.
We gaan met een treintje over de brug naar de enorme Tokyo Skytree. Hier lopen we ook voorbij allerlei coole winkeltjes: Pokemon Center, Kirby Café, nanoblocks, Hello Kitty,… helaas moet je voor de supercomputer dingen (Pokémon en Kirby) op voorhand reserveren en de plaatjes zijn al wekenlang goed volzet.
We keren terug met de trein naar het Ueno Park, waar we nog een mooie pagode en schrijn zien en we lekker picknicken. Eten in het openbaar, al wandelend, is not done in Japan. Maar in dit parkje, kan het gelukkig wel.
Arthur valt in slaap in de buggy van Tjeu, doorheen het Ueno Park, de jetlag doet zijn werk! Immers, terwijl we hier al 5 uur aan het rondkuieren zijn, is het thuis nog maar 7u ‘s morgens.
Om 15u hebben we afgesproken met Jeroen, een collega van Bert (de oudste broer van Clara). Ideaal, want onze weg vinden in Tokyo is toch niet zo simpel. De taal is een grote barrière.
Jeroen leidt ons als een echte local rond in Akihabara, de electric manga town. We passeren game-winkels met talloze grijpmachines, spelconsoles, winkeltjes met unieke Pokémon kaarten, een origami winkeltje, Japanse meisjes verkleed als maid, … wat een levendige stad. We passeren ook langs een mooie tempel en dankzij Jeroen leren we veel bij over de lokale cultuur en gewoontes, wat een luxe ervaring voor ons! We eten samen iets bij Coco’s, een lokaal restaurantje waar we bediend worden door een robotje die ons eten aan tafel brengt. Cool! Tjeu vind het wel een beetje eng.
We keren samen terug met de trein naar huis, nemen afscheid van Jeroen, en langs Shinjuku keren we terug naar ons hotel. Het grote LED bord met de kat hebben we nu toevallig ook gezien, check ✅
De eerste kennismaking met Japan viel reuzegoed mee. Het is druk (deze week extra druk omwille van algemene sluiting bedrijven), warm en het Japans lijkt wel Chinees voor ons! Maar wat een mooie en zo verschillende cultuur, zoveel om te zien en beleven.
Tot morgen!

Geschreven door MACtravelling