Met Tjeu op kop, kunnen we toch allemaal een beetje slapen in het vliegtuig.
Na 10u vliegen begint het vliegtuig terug te ontwaken en krijgen we allemaal ontbijt.
10000km later, 13u in het vliegtuig, zetten we voor het eerst voet in Azië. De dag vliegt, want hier is het opeens 7 uur later.
Spannend hè? Nu zijn we in Japan. Arthur staat echt te popelen.
We worden ontvangen door de vriendelijke Japanners en de afbeeldingen van Super Mario op de muren van Narita Airport. Arthur voelt zich al helemaal thuis!
De doorgang door de douane gaat heel vlot en bij aankomst, staat een lokale Japanse gids ons op te wachten. Het jonge meisje woont in Japan, maar studeert in Nederland, dus ze kan gelukkig goed Engels (in tegenstelling tot vele andere Japanners).
Ze helpt ons om treinkaartjes te kopen voor de komende 14 dagen en we stappen de trein in richting Tokyo city. Dat is toch nog een tochtje van 1,5u.
Pas rond 18u, als we aankomen in Shinjuku station, merken we hoe enorm warm het hier is. De zon is al onder, maar nog is het zwoegen en zweten, zeker met die zware koffers. We stappen, overweldigd door de drukte en de neonlichten rondom ons, 15 minuten stevig door tot aan ons prachtig hotel. Een wolkenkrabber met wel 38 verdiepingen, lekker koel en op de 27e verdieping met een adembenemend uitzicht over het levendige Tokyo met de miljoenen lichtjes. We nemen afscheid van de gids en gaan snel een hapje eten in onze buurt Shinjuku. Wat een dag!

Overweldigd door de eerste indrukken van het bruisende Tokyo, kruipen we onze bedjes in voor een welverdiende nachtrust. Slaapwel!

En hopelijk slapen de kindjes ook goed vannacht… want in België is het nu nog maar 2 uur ‘‘s middags.

Geschreven door MACtravelling