Deze morgen stond er niets op de planning. Papa en Arthur kozen voor een luilekkervoormiddagje en mamsie ging op pad door de diepe laag verse sneeuw voor een tochtje van 4 km. De natuur is prachtig, ongerept en de stilte is iets wat we niet kunnen vinden in ons drukke Belgenland.
We zaten vol spanning aan tafel voor onze lunch, want namiddag zouden we met de husky’s gaan rijden.
Toen we toekwamen blaften de honden enthousiast en ze dansten rond ons heen. Arthur en mamsie mochten plaatsnemen in de slee en papa stond aan het stuur. In het begin hebben de honden een enorme kracht en snelheid, dat zou mamsie niet kunnen tegenhouden. Als we moeten vertragen of remmen, moet de bestuurder immers met volle kracht op de rem gaan staan. De honden stoppen niet graag, en met 6 sterke racehonden voor onze slee is het dus geen makkie om ze af te remmen. De honden vertrokken enthousiast en vol plezier voor ons tochtje van 18 km. Arthur keek vol verwondering hoe de 6 honden ons vooruit trokken en renden en ploeterden door de sneeuw. Hij schaterde van het lachen toen de hondjes onderweg ‘hun behoefte deden’. Halverwege stopten we even om te wisselen van bestuurder, de honden waren al wat moe, dus mamsie kon nu ook even rijden met de slee. De honden maakten van de tussenstop gretig gebruik om te rollen in de sneeuw en zelfs wat sneeuw te eten. Zo konden ze een beetje afkoelen. De gids had ook haar troetelhond bij, die vrij rondliep. Arthur genoot van zijn snuffeltjes en aaide zonder enige angst de lieve honden. De tocht ging verder langs smalle paadjes tussen de besneeuwde bomen. Mamsie vloog bijna van de slee af, maar na 2 uurtjes kwamen we alledrie toch veilig en voldaan aan op de hondenkennel.
We konden opwarmen bij het vuurtje met warme choco, maar Arthur wou liever naar de hondjes gaan kijken; de 12 puppy’s en de 64 andere honden. Ze kregen eten, speciale brokken van Royal Canin voor racehonden gemengd met vers kippenvlees. De vrouw gaf ieder hok met 4-6 honden apart eten en keek toe of de honden elkaars eten niet op aten. Voor de honden is het bijna ‘vakantie’. Als de sneeuw weg is, gaan ze met hun baasje naar haar andere huis, 5 uur hiervandaan. Een huis met een grote tuin waar de honden vooral veel uitrusten. De husky’s zijn dan veel minder actief want voor hen is het zelfs nu al, met temperaturen rond het vriespunt, veel te warm. Sommige honden traint ze om de politie te helpen bij het zoeken van verdwaalde mensen. In november keert ze terug met alle 76 husky’s om ze klaar te stomen voor het nieuwe seizoen dat in december van start gaat. Na een doldwaze namiddag van aaien, lachen en genieten met de husky’s, keerden we terug naar onze Lodge. Onderweg speelden we met en in de sneeuw. In tegenstelling tot het begin van de week (-10*C), kleeft de sneeuw nu goed omdat het hier warmer en warmer wordt. We zijn hierbij net op tijd om te genieten van de sneeuw.
Arthur keek er al naar uit om zijn nieuwe vriendjes te zien in het restaurantje. Hij speelde spelletjes met Irena, Eva en Thor. Wat een leuke bende!

Geschreven door MACtravelling