Vandaag trokken we er een hele dag op uit met de husky's. Simba, Zazu, Isar en nog 3 lieve Arctische husky's waarvan de naam me ontsnapt, namen ons 40km mee doorheen de sneeuw. De hondengeurtjes en vele pipi en kaka stops namen we er met plezier bij. We sleeden 2 uur lang door het prachtige landschap met gele horizon. De zon hebben we hier nog niet gezien, die verstopt zich nog enkele maanden achter de horizon. Als goede apothekers raden we dan ook iedereen aan om voldoende vitamine D in te nemen.
Rond de middag stopten we voor onze lunch. De honden waren blij dat ze even konden uitrusten van het harde werken. Ze hapten en rolden in de sneeuw. Gids Nina maakte ondertusssen het kampvuur aan. Maar oeps, daardoor vergat ze even om de honden in de gaten te houden. Veel teefjes zijn op dit moment loops en ja, je raadt het al. Een teefje en een reu hadden elkaar gevonden en zaten vast in elkaar. 10 minuten lang waren ze niet uit elkaar te krijgen. Gelukkig was het mannetje gecastreerd, anders zou Nina, zoals dat afgesproken is onderling tussen de huskygidsen, zelf voor de puppy's moeten zorgen. Regel nummer 2: als een husky zijn harnas doorbijt, moet de gids trakteren met taart.
De erwtensoep borrelde boven het kampvuur en het broodje kaas werd langzaam geroosterd. Heerlijk zo'n lunch into the wild.
In de namiddag sleeden we verder, het werd donker in Lannavaari en we zagen hoe helder de hemel was. Hopelijk blijft dat zo vanavond, dan kunnen we misschien het noorderlicht spotten!
Nadat we waren opgewarmd in de sauna en ons buikje gevuld was met heerlijke kabeljauw en Kladkakka (Zweedse chocoladetaart) trokken we er 's avonds op uit met de sneeuwschoenen (een vervelend soort tennisracket onder je schoenen). We ploeterden met onze groep en gids Valérie doorheen de diepsneeuw op zoek naar sporen van winterhaasjes, rendieren en elanden. We maakten een tussenstop bij de Lavvu, een typisch Zweedse tipi. Maarten maakte eigenhandig met een vuursteen het vuur aan (mijn held!) en we dronken naar goede gewoonte warm bessensap. En toen gebeurde het: het noorderlicht kwam tevoorschijn in het meest prachtige decor dat we deze week gezien hebben. De foto's zeggen genoeg!



Voor de wetenschappers onder ons: het noorderlicht of poollicht ontstaat doordat geladen deeltjes van de zon (zonnewind genaamd) botsen met een magnetische baan rond de aarde die reikt van noord- naar zuidpool. Bij botsing van de zonnedeeltjes met stikstof- en zuurstofmoleculen ontstaat er groen of paars licht. Dit noemen we het poollicht. Wie het noorderlicht eens wil zien, moet zeker richting hier trekken in het jaar 2024. Om de 11 jaar is het noorderlicht extra intens, en in 2024 is het zover. Wij komen zeker terug!

Geschreven door MACtravelling