De dag begon om 06.30 met het liedje because i'm happy als wekker. Deze had ik wel 5x gezet, want we moesten natuurlijk wel zeker zijn dat we wakker zouden worden. Ook had ik Hubert natuurlijk de wekken laten zetten.
Na het opstaan hebben we heerlijk gedoucht en zijn we naar het ontbijt gelopen. Zoals altijd zitten de Nederlanders als eerst aan tafel en Hubert ook omdat hij met mij omging deze dagen (arme jongen). We hadden erg veel keuze bij het ontbijt. Dit ging van de Franse croissants tot de Amerikaanse broodjes met bacon, ook waren er diverse soorten fruit waar we uit konden kiezen. Ik had veel trek na de reis van gister en alle indrukwekkende dingen eromheen. Na het ontbijt hadden we de bus om 07.45 uur. Arubaanse tijd is dat 08.15 en in Martinique is dat om 08.30 blijkbaar, pff... Om 09.00 kwamen we bij de sporthal aan, waar onze eerste wedstrijd tegen de Bahama's zal plaats vinden. Een super mooie sporthal met houtenvloer, wat ik zelf altijd wel fijn vind om op te spelen. Het enige grote nadeel was het dak. Precies in het midden hadden ze het dak van glas gemaakt, waar de zon vel doorheen scheen. 09.15 uur liepen we naar de zaal en deden onze warming-up. Inwoners van Martinique kwamen langzaam binnen druppelen om deze wedstrijd te bekijken. De ballen jongens/meisjes kregen hun laatste instructies en vervolgens begonnen we met het inspelen om aan de zaal te wennen. Tot hier was het al een mega bijzondere ervaring, maar toen we moesten klaar gaan staan in rijtjes met de vlag om het veld op te lopen dan komen de bijzondere momenten echt naar voren. M'n hand ging op m'n hart en zo voelde het om even een echte Arubaan te zijn. Daar klonk het prachtige volkslied waar ik geen woord van kon mee zingen, maar overigens wel een stuk beter klinkt als het Wilhelmus van Nederland. Veel camera's die op ons gericht stonden, zodat de mensen in Martinique het live vanaf de bank konden volgen. De wedstrijden zijn ook op Youtube terug te zien!
( https://www.youtube.com/watch?v=WAsSTExrYAc )
Nadat de volksliederen geklonken hadden, speelde we nog even een balletje, begonnen we met inslaan en vervolgens starten de wedstrijd. Gezonde spanning was er zeker wel, maar zenuwen had ik niet zoveel eigenlijk. Hoe dit kan? ik heb eigenlijk geen idee, maar een voordeel was dit wel voor mij.

De eerste set liep prima, we verloren deze helaas nipt met 25-21. Maar je zag duidelijk dat we makkelijk mee konden met het niveau. Mijn statistieken waren ook prima. Ik scoorde 7 van de 21 punten van onze kant. Na deze set begon ik met vertrouwen aan de 2e set. De 2e en 3e set liepen helaas minder. Er werden slordige foutjes gemaakt aan onze kant. Als ik de beelden terug kijk lijkt het allemaal wel mee te vallen, maar het gevoel was anders in deze wedstrijd. Het voelde best pijnlijk om met een 3-0 nederlaag de wedstrijd te moeten beëindigen. Zo veel beter waren ze helemaal niet en we hadden als ploeg zeker meer verdiend, maar het was helaas niet anders. Ondanks de 3-0 hebben we wel veel geleerd en beleefd van deze wedstrijd. De ballen die worden aangegooid door ballenmeisjes, als ik gedoken had en ik deed me hand omhoog kwamen ze dit gelijk droog maken met een handdoek, bijzonder om dit allemaal mee te maken.

Na de wedstrijd hebben we ons trainingspak aan gedaan en zijn we met de bus terug naar het hotel gereden. Hier konden we genieten van een uitgebreide lunch en vervolgens is iedereen van onze ploeg gaan douchen en snel weer gaan slapen. Ik had zo'n 2 uur geslapen en daarna ben ik me gaan voorbereiden voor de volgende wedstrijd. Deze werd namelijk al gespeeld om 19.00 uur. 17.00 uur reden we weg van het hotel richting de sporthal om de tegenstander Martinique te ontmoeten, het thuis spelende land. Dit betekend meer publiek, publiek die achter het team van Martinique staat en dat het meer een mentaal spelletje zou worden.
Rond 18.00 kwamen we met het team de zaal in lopen. Op de tribune zaten al redelijk wat mensen en de camera's stonden al klaar. Met het team kletste we nog wat en begonnen vervolgens aan onze warming-up. Na het inlopen moesten we weer klaar staan in een rij achter de vlag. We kwamen als team het veld op, de hand ging weer op de borst en in gedachten zong ik mee met het Arubaanse volkslied. Ik probeerde me onder het volkslied te focussen op 1 punt en hier niet vanaf te dwalen, dat heb ik geleerd bij body beiing op de opleiding. Dit is om bewust te worden/zijn met het gene waar je op dat moment mee bezig bent. Marieke zou trots op me zijn geweest als ze dat terug ziet:P haha. Na de volksliederen begonnen we met het inspelen, inslaan en vervolgens met de wedstrijd.
In deze wedstrijd waren we nog meer aan elkaar gewaagd als in de wedstrijd tegen de Bahama's. Voor me gevoel speelde ik ook lekkerder in deze wedstrijd, ook al blijkt dat uit de statistieken niet zo te zijn. we kwamen 2-0 achter en in de 3e set liepen we steeds een paar punten voor. Als we die zouden breken, zouden we de wedstrijd naar ons toe kunnen trekken. De mannen van Martinique waren vermoeid namelijk. Helaas maakte we aan onze kant een paar slordige fouten, waardoor de wedstrijd omsloeg. Ook deze wedstrijd verloren we met een 3-0 helaas. ( https://www.youtube.com/watch?v=ddfehap0zgc )

Als ik terug kijk naar de wedstrijden waren we helemaal niet minder dan de andere teams. Het gene wat we vooral miste, was ervaring en we waren uitgeput van het reizen wat zeker invloed heeft gehad op onze prestaties. Ook waren we veruit de jongste ploeg van het toernooi, met 2 jongens van 15 en 1 van 17. Wat de grootste oorzaak was op de nederlagen is moeilijk te zeggen. Wel weet ik dat dit een ervaring was die ik nooit meer ga vergeten. Ik had dit voor geen cent willen missen!

Na deze wedstrijd was er nog een ceremonie met alle teams van het toernooi. Ook ben ik nog met wat kinderen op de foto geweest en heb ik wat handtekeningen uitgedeeld, ook dit zijn leuke dingen om meegemaakt te hebben. Na de ceremonie zijn we met de bus terug gereisd naar het hotel. Iedereen van onze ploeg baalde natuurlijk van de resultaten en moesten dit verwerken. Bij het hotel hebben we met ze allen uitgebreid gedineerd en zijn daarna gaan slapen. Slapen lukte uiteraard niet snel, omdat je gaat denken aan alles wat er die dag is gebeurd. Een hele bijzondere ervaring!

Geschreven door Jorikroelofsen.geniet