Vandaag woensdag 19 oktober kwamen dan eindelijk na 2,5 maand mijn lieve vader en moeder op het eiland aan. Ik had ze laten weten dat ik ze waarschijnlijk niet op kon halen bij het airport, omdat ik om half 8 s'avonds bij de bijeenkomst van het nationale team moest zijn waarbij o.a. informatie werd gegeven voor de reis naar Martinique en onze wedstrijd tenues gepresenteerd werden aan het team. Ik heb natuurlijk gelijk met de bondscoach proberen te regelen of de informatie ook later aan mij bekend kon worden gemaakt en dat ik er wel bij ben bij de training om half 9, zodat ik mijn ouders welkom kan heten op het eiland. De bondscoach snapte het helemaal dat ik mijn ouders wilde zien en ik kreeg toestemming om ze op te wachten.

rond een uur of 8 kwamen ze dan eindelijk langs de douane. Ze hadden niet verwacht dat ik ze op kwam halen, dus dat was een extra leuk moment om elkaar weer te zien! Heerlijk om elkaar weer een knuffel te kunnen geven.

We zijn vervolgens richting onze auto gelopen en die van hun, die ze huren deze dagen van een oud collega van Marjolein die hier nu op het eiland woont. Marjolein heeft me ouders naar hun appartement bij blue village gebracht, omdat ik gelijk door moest naar Santa Cruz om te gaan trainen. Hier werden de shirts gelijk gepresenteerd en is alle informatie gelijk aan me verteld. Ook moest ik hier wat formulieren ondertekenen.
Onder de training kwamen mijn ouders met Marjolein nog even langs om het team en mij te zien spelen. Ze bleven niet tot het eind, omdat ze goed moe waren van de jetlag. Na de training ben ik gelijk naar blue village gereden om gezellig met ze bij te praten over alles wat er is gebeurd in die 2,5 maand tijd.
Rond een uur of 01.00 ben ik toen naar huis gegaan en ben ik heerlijk gaan slapen.

Geschreven door Jorikroelofsen.geniet