Eerst ontbijt, iedere dag eindigend met o.a. een paar stukken ananas. Die zijn hier in Costa Rica toch zo heeerlijk. De lekkerste die ik ooit gegeten heb. En we hebben al in veel meer tropische oorden gezeten.
Toen alle spullen verzameld en afscheid van Manuel Antonio genomen.
We zijn na ongeveer een uur gestopt om een fruitsmoothie te drinken en een lekkere koek te delen. Normaal gesproken zijn we gewend altijd in een ruk door te rijden, maar zo af en toe stoppen is nú noodzakelijk maar ook aangenaam.
We rijden verder en stoppen bij de brug over de Rio Tarcoles.
Hier liggen vaak krokodillen. En inderdaad vandaag zijn er ook verschillende.
Wat hebben we deze vakantie veel enge beesten gezien! Gelukkig ook erg leuke en mooie.
De reis gaat verder en wat zien we weer veel grote vrachtwagens. Door problemen met/in het Panama kanaal wordt steeds meer vracht per vrachtauto vervoerd tussen de Atlantische en Grote Oceaan. Dat is duidelijk merkbaar. Op de vlakke stukken denderen ze je vaak met (te) hoge snelheid voorbij en in de heuvels zorgen ze voor opstoppingen omdat ze kruipend omhoog gaan. Maar indrukwekkend om ze te zien.
We zijn ongeveer 13.30 uur op ons laatste adres in Guacima, Hotel Guacima Escondida, vlakbij het vliegveld.
Heel kleinschalig complex, van 4 vakantiehuisjes, gerund door een Nederlander. Dat wisten we niet, maar toen we bitterballen op de kaart zagen staan begrepen we het.
Het is erg idyllisch, een mooie grote tuin of zeg maar landgoed, met mooie planten en bloemen en leuk zwembadje. Maar een herrie!!!
Jeetje we zitten wel dicht bij de weg. Fred zei dat het leek of iedereen als een gek optrok ergens, bij een tolhuisje ofzo. Maar nee, dat kon toch niet. Op Google Maps bleek dat we vlak naast een race-circuit zaten. Aha! Letterlijk op een steenworp afstand. Ze waren flink aan het racen. Het geluid stopte gelukkig om iets van 16 uur.
We zijn lekker, maar wel heel eenvoudig gaan lunchen.
Er lopen hier een aantal kippen rond en 2 ervan waren niet bij ons weg te slaan. En dat terwijl ik een kipsandwich had😔.
Zwemspullen aangedaan en even gezwommen in het mooie zwembadje. Voor het eerst water dat tegen fris/koud aanzit. Op andere adressen was het weleens te warm.
Hier staat een lekker windje, daardoor hebben we voor het eerst echt in de zon gelegen ipv onder een parasol.
Om 17 uur zou onze auto worden opgehaald. Maar wie er ook kwam, geen Solid. We durfden eerst niet te douchen, je blijft toch wachten. Fred had na 3 kwartier een app gestuurd, ze waren onderweg.
Iets voor 19 uur kwamen ze dan eindelijk. Ze wilden ons nog met een barst in het achterlicht opzadelen. Toen we onze auto kregen was er amper tijd om te kijken naar de auto, omdat de jongeman van Solid direct de bus moest hebben. Ik heb nog foto’s gemaakt hoe hij wegrende.
Gelukkig had Fred toevallig op de eerste dag een foto gemaakt waarop je op kon zien dat het barstje er al in zat. Wat fijn dat je op je telefoon kan zien wanneer en hoe laat de foto is gemaakt.
Er werkt hier in het hotel een aardige jongen. Hij is echt een manusje van alles. Hij brengt je naar de kamer, helpt met de koffers en is ook de kok.
Toen we vanmiddag hadden geluncht, kregen we toen we het eten op hadden ons drinken pas. En normaal zou ik dan de pest in krijgen, maar ik vond het ook een beetje zielig. Want toen hij ons eten maakte kwamen er nieuwe gasten die weer naar het huisje gebracht moesten worden.
Vanavond zou hij weer voor ons koken. Ik had er geen hoge verwachtingen van.
We hadden spaghetti met kip besteld. Gekke combinatie.
Onze Manuel zei dat het heerlijk was. We kregen een soort Thaise mie met kokos saus en kip dus.
Het was best lekker. We hebben samen een stukje cheesecake voor Valentijnsdag gedeeld❤️😉
Morgen om 10.30 uur worden we opgehaald door een taxi.
We vliegen om 14.10 uur naar Panama. En om 17.45 uur vliegen we naar Amsterdam, waar Marc ons weer opwacht.

Geschreven door Fred-jose-op-vakantie.geniet