Vanmorgen gaan we naar het paleis en de liggende buddha.
Hiervoor nemen we de Express boat over de Chao Praya River.
We zijn dus naar de kade gelopen en kwamen we erachter dat het weer verschrikkelijk warm is.
Het is 38 graden, maar de luchtvochtigheid loopt naar de 100 procent.
Warm dus... Errug warm.😅😰
Het bootje komt al snel en vaart niet, maar vliegt over het water. Ik moet voor een aantal haltes maar iets van € 0,50 betalen.
Als we richting het Grote (Koninklijk) Paleis gaan, lopen er drommen Thai in het zwart gekleed. Duizenden.
Zij gaan allemaal het condoleance register tekenen.
Er is beveiliging bij het paleis en je moet je legitimeren.
Nou dat was dan het bezoek, want dat heb ik niet bij me.
Er wordt gewaarschuwd voor zakkenrollers, dus ik neem niets mee, wat niet nodig is.
Laten we het gewoon proberen joh, zeg ik tegen Fred.
En ik zie dat een dame voor mij, haar telefoon laat zien.
En al hebben we niets bij ons, Fred heeft altijd zijn telefoon mee!
En daar staan foto's op van de paspoorten.
We mogen erin!
Alleen blijken we niet netjes gekleed te zijn. Dus moeten we gepaste kleding huren. Fred krijgt een mooie warme, grijze lange broek en ik een soort lang schort, zwart natuurlijk.
We kunnen verder( na een kaartje te hebben gekocht).
Jeetje wat een pracht en praal in het Wat Phra Kaeo, het tempelcomplex van het paleis.
Goudkleurige tempels, met enorme wachters. Schitters erop. De zaal met de Emerald Buddha is zo mooi.
Helaas mag je daar geen foto' s maken.
Ondertussen gaan de rouwende Thai in gangen staan wachten. Er staan honderden, wel duizenden mensen. Ik zie een dame huilen.
Als we uit het paleis lopen wordt er net een hele groep doorgelaten. Zij gaan naar de Dusit troonzaal.
Wij lopen langs de buitenkant van het paleis om naar de tempel met de liggende Buddha te gaan, Wat Pho.
Er zijn vele kraampjes, er lopen monniken en vele rouwenden, die ook uit het paleis komen. We zien nog iemand onwel worden. Het is zoooo waaaarm. Pffff. Zielig natuurlijk, maar wat wel grappig was, ik heb nog nooit zoveel mensen voorover zien buigen met waaiertjes, om de patiënt wat frisse lucht te geven.
Het zweet loopt van ons af. Fred heeft een verkeerde keus gemaakt, qua T-shirt kleur. Je ziet al snel de zweefsporen. Het licht blauwe shirt vertoont hele donkerblauwe landschappen.
Dan staat er een kraampje met gratis water flesjes. Eigenlijk vinden we het raar om dit te pakken. We denken nog dat dat voor die rouwende bezoekers is.
Als we verder lopen, komt er een man naar ons, een beveiliger of van t leger. Die zei ons dat we wat moesten eten, wat Thais voedsel moeten proberen. Eerst houden we het vriendelijk af, maar er werd nog een keer vriendelijk gevraagd met de Thai mee te eten. Nou goed dan. We kregen een soort grote ijsbreker met rijst en een paar schalen verder kregen we groenten met kip en saus.
We werden nog gewaarschuwd dat t misschien te pittig zou zijn.
Maar daar houden we wel van.
Het was erg lekker en pittig inderdaad. Je voelt je weer een beetje opknappen, want door al het gezweet raak je veel zout en vocht kwijt.
Daar sta ik dan als reus van Rotterdam tussen al die zwart geklede mensen.
Natuurlijk had ik weer iets roze aan.
Zo vriendelijk en gastvrij, dat we dit kregen! Ook werden er flesjes water uitgedeeld.
Goed, na dit lekker hapje op weg naar Wat Pho, een blok verderop.
Hier was het minder druk.
We hebben de liggende Buddha gezien, maar ook de zittende en de staande en alles wat daar tussen zit.
Heel mooie torentjes, mooie beelden. Het is de oudste en grootste tempel van Bangkok.
Biddende monniken, die ook een iPad, iPhone en/of fototoestel hebben.
Het is een erg groot complex met tempels en beelden. Mooi!
We eten een ijsje en rusten even uit.
Om eerlijk te zijn hebben we vakantie nodig om van deze reis bij te komen!
Als we weer buiten zijn koop ik mijn zoveelste buddhabeeldje. Leuk! Natuurlijk nog even over de prijs onderhandeld.
We besluiten met een tuktuk terug naar het hotel te gaan. Na gister een roze taxi te hebben gehad, nu een tuktuk met roze accenten.
We scheuren door de stad. Mensen moeten hier ongeveer rennend oversteken. Ook als het licht op groen staat!
Het was een leuke tocht, die we ook weer overleven.
Dit moet je toch zeker doen als je hier bent.
Thuis eerst maar even goed onze handen gewassen.
Drie dagen Bangkok zijn ook een aanslag op je longen. Ik heb na dit ritje een beetje last van mijn keel. Ik denk gewoon stof.
We kunnen nog net bij de thee aanschuiven met lekkere hapjes. We doen ons te goed en praten na over deze dag en genieten van het uitzicht.

Nog een avondje en dan is onze schitterende reis afgelopen.
We hebben genoten, maar dat is jullie vast wel duidelijk geworden.
Het begon in geweldig en schoon Singapore, met de schitterende Gardens by the Bay, het Marina Bay Sands....
Daarna Australië. Wat een leuke, joviale mensen. Leuke, relaxte steden met Sydney als hoogtepunt.
Schitterende natuur (de Grampians, Kangaroo Island, Kings Canyon, Blue Mountains). Mooie wandelingen. Beesten die je in het wild alleen in Australië tegenkomt. Uluru in de Red Centre. En als slotstuk Bangkok. Wat een (leuke) chaos.

Het dagboek bijhouden was leuk om te doen. Ik schreef eigenlijk altijd al in een schrift wat we hadden gedaan.
Nu makkelijk op de iPad en Fred zocht de foto's er meteen bij.
Waarschijnlijk had hij het meeste werk.
Hij haalde ook nog de taalvouten eruit !
Bedankt voor jullie reacties. Esther, du hast manchmal mehr geschrieben als ich!!!

Morgen worden we om 6.30 uur opgehaald.
We vliegen eerst naar Dubai voor een stopover van 2 uur.
Daarna naar Amsterdam, waar we ongeveer 20 uur landen.
Tot ziens!!! Xxx

Geschreven door Fred-jose-op-vakantie.geniet