Vrijdag 5 juli

Hawaii - Maui
We zijn in 20 minuten naar Maui gevlogen. Voor het eerst gaan we met een soort ouderwets uitziende locomotief( maar wel elektrisch) ipv een shuttle naar de carrentals.
We gaan als enige naar Alamo, dus dat is makkelijk. Het valt ons op dat niemand ons iets probeert aan te smeren. Niet of je een extra verzekering wil of wat dan ook. Erg ontspannen allemaal.
We lopen de garage in en zien naast de Mustangs en Chevrolets nu ook een vuurrode kever staan. Jaaaa!
Even gekeken of alles er in past en hoe het met de beschadigingen zit.
We nemen hem!
We rijden via Lahaina naar ons hotel. Lahaina is een gezellige oude plaats, allemaal winkeltjes en een kleine outlet( ja, met Tommy Hilfiger).
Dan rijden we naar ons hotel, The Westin Maui. Het hotel bestaat uit twee hoge gebouwen.
Natuurlijk is onze kamer niet klaar om 11:00. We leveren de koffers in, kijken een beetje rond in de tuin, het zwembad en het strand en rijden dan terug naar Lahaina.
We slenteren door de hoofdstraat en natuurlijk worden er veel foto’s gemaakt.
We hadden van een ober bij The Cheesecake Factory in Honolulu de tip gekregen bij Fleetwood’s te gaan eten in Frontstreet.
Mick Fleetwood van Fleetwood Mac heeft hier een restaurant. We besluiten daar te gaan lunchen.
Het is een restaurant met een rooftocht en een mooi uitzicht op de oceaan.
We krijgen een mooi plaatsje en worden ontzettend vriendelijk bediend.
We nemen allebei de Ahi burger, met friet en truffelmayonaise.
Ahi is geelvintonijn. Dit mag eigenlijk geen burger heten. Wat ontzettend lekker zeg.
We besluiten hier nog een avond terug te komen.
We gaan nog even naar Tommy, daar slaag ik voor een paar T-shirts, spotgoedkoop weer!
We rijden lekker met het dak omlaag terug naar het hotel.
Hier is alleen valet parking, dus we zijn alweer $30 kwijt per dag voor parkeren.
Dan krijgen we de sleutel van onze kamer. We zitten op de 10e etage.
We stappen de kamer binnen en hebben meteen een schitterend uitzicht op de oceaan. Mooi!
De dame die ons incheckte zei dat er 1 zwembad is afgesloten, er zijn wat werkzaamheden.
Pas vanaf ons balkon zien we wat dit precies inhoudt.
We zitten boven een bouwput, met bijbehorende geluiden.
We besluiten daar maar gelijk een mail over te sturen aan het reisburo.
Als we dit hadden geweten hadden we voor een hotel iets verderop gekozen.
Maar ja, we hebben het er maar mee te doen op dit moment.
We gaan nog even naar het zwembad en de zee.
We liggen aan de rand van de tuin met een heerlijk uitzicht op de oceaan.
We gaan meteen erin en ik ging er even zo snel geloof ik weer uit.
Die golven zijn zo groot en er zo’n sterke stroming, ik vind het gewoon eng.
Stom hoor.
Daarna nog even in het zwembad en lekker in de zon gelegen.
We hebben trek in een cocktail en ik ga wat bij de bar halen.
Er staat niets bekends op de kaart(alsof ik er verstand van heb), dus ik gok wat en neem zelf een alcoholvrije cocktail.
De ober maakte zoveel dat hij mij een klein glas geeft om iets te drinken tijdens het wachten.
Gelukkig ben ik niet op de bar gaan dansen, maar het was wel lekker.
We zaten nog steeds vol van de lunch, dus we besloten maar niet te dineren. We zijn wel een stukje gaan wandelen en hebben een ijsje genomen.





Zaterdag 6 juli

Haleakalā

We zijn om 9 uur in de auto gestapt, om naar de Haleakalā vulkaan te rijden.
Het is weer een mooie rit, we zien de bewolking tegen de vulkaan liggen en de top komt boven de wolken uit.
We maken veel foto’s onderweg, het is een schitterend uitzicht.
Boven gekomen zijn we op 3055 m hoogte. Natuurlijk heb ik 3 vesten bij me die de hele vakantie al werkeloos zijn, maar ik heb niks bij me.
We lopen ons wel warm zegt Fred.
We gaan eerst naar de top voor het uitzicht op de krater, dan gaan we een stukje lager en gaan de Keonehe’ehe’e Trail lopen.
Deze trail is weer verbonden met andere paden. Het gaat flink omlaag.
De kleuren van de krater zijn zo mooi, je ziet verschillende kleinere kraters. Het is alsof we in een maanlandschap lopen.
We besluiten na 40 min terug te gaan, want we moeten tenslotte alles weer terug omhoog lopen!
We lopen totaal 1,5 uur. Lekker hoor, eindelijk weer eens flink gewandeld.
Daarna lopen we nog een klein stukje omhoog waar de auto geparkeerd staat.
Fred kan niet stoppen met foto’s maken, het is allemaal zo mooi. En dan nog het spookachtige effect door de wolken.
We rijden weer naar beneden, inmiddels met een paar auto’s achter elkaar.
De eerste rijdt niet erg door tot ergernis van Fred. Ik begrijp het wel, we gaan langs afgronden, zonder vangrail of wat, ik zou ook rustig rijden!
We gaan veel vochten door en op een bepaald moment word ik steeds misselijker.
Fred heeft moeten stoppen, want ik zat inmiddels met een zak op schoot.
Pfff vervelend hoor.
Ik had gisteren gelezen in de activiteiten kalender dat er dit weekend de 64th annual Rodeo van Makawao zou zijn.
Laten we daar nou op de terugweg net langs rijden!
Ooit zijn we in Cody naar een rodeo geweest en dat vonden we erg leuk.
We moesten voor $5 parkeren in een groot grasveld.
Daar stond ons leuke kevertje tussen die enorme auto’s.
Het was de 64e keer dat de rodeo hier gevierd werden.
Je ziet allerlei mensen hierbij.
Sommige armoedige types, hillbillies door mij genoemd.
Kinderen met een grote cowboyhoed. Echt schattig. Erg leuk als toerist zo tussen de plaatselijke bevolking midden in een bergdorpje.
Eerst werden allerlei mensen naar voren gehaald, te paard, van een sponsor tot een miss.
Daarna het volkslied van Hawaii en daarna de USA.
Daarna begon het eerste onderdeel, rijden op een schaap.
Ik was even bang dat er volwassen kerels op een schaap zouden zitten.
Maar daar zaten die kleintjes op, alhoewel, ze hingen aan dat schaap.
Ze moesten zolang mogelijk erop zitten/ aan hangen.
Ze hadden een helm op.
Sommige kwamen nog niet eens het hok uit, dan lagen ze al onder het schaap. Erg gelachen.
Daarna met een lasso een stiertje vangen, eerst jongeren met ook kleinere kalveren.
Daarna moesten ze vanaf het paard het stiertje bij de horens vatten en dan dat kalf stoppen en liggend krijgen. Ze lieten zich zo vallen op dat beest. En sommige van die stieren waren zo sterk, dat de cowboy door het hele veld werd gesleept.
We hebben echt genoten. Dit is echt Amerikaanse folklore!
Ongeveer 17.15 uur zijn we vertrokken. Het was nog lang niet afgelopen, maar we moesten nog een uurtje rijden.
Vanavond zijn we lekker wezen eten bij de Hula Grill, we hadden een plaatsje pal aan het pad langs het strand.
Ook ‘s avonds is het warm, vest of jasje zijn niet nodig!
Morgen gaan we luieren!

Geschreven door Fred-jose-op-vakantie.geniet