Na een wel zeer uitgebreid ontbijtbuffet, zitten we om 7.30 uur te wachten op onze chauffeur.
Hij arriveert exact op tijd en brengt ons naar het bedrijf, waarmee we een fietstocht gaan maken.
De eigenaar is een Nederlander en later horen we ook dat de deelnemers voor 80% Nederlander zijn.
Het verkeer is hier een flinke uitdaging, zelfs oversteken lijkt op een zelfmoordpoging, laat staan fietsen.
Toch zit ik een half uur later op de fiets.
Onze gids is Ben.
Hij spreekt redelijk goed Engels, alleen de r is een probleem.
We gaan vanaf het kantoor de weg op. Dat is een weg in de stad van 5 banen breed en ze rijden als gekken.
We rijden keurig achter Ben aan.
Hij rijdt langs auto's die stilstaan en maakt zich smal.
Dat doe ik ook, maar mijn smal is bij lange na niet het smalle van de gemiddelde Thai!
Na een tijdje gaan we een rustiger gedeelte in.
We gaan eerst door het arme gedeelte en je weet niet wat je ziet.
Zo'n zooitje, vies, kleine hutjes wat een ellende.
Wel is iedereen aan het koken lijkt het. Het is nog heel vroeg en er pruttelt van alles.
Ben vertelt dat arme mensen altijd drie dingen wel hebben; dat is een motor, een tv en een mobiele telefoon.
Ze verdienen ongeveer €7,50 per dag, terwijl "normale" mensen al snel 10 x meer verdienen.
Er is een crèche voor arme kinderen. Tot hun zesde kunnen ze daar heen. Dat kost 20 baht per dag,€ 0,52.
We gaan daar even naar binnen. Door de uniformpjes die ze aan hebben, vind ik ze niet erg armoedig eruit zien, gelukkig.
Sommige kinderen geven een high five. Het fietsbedrijf ondersteunt de crèche. Verder kwam er een Nederlandse vrouw drie dagen in de week vrijwillig lesgeven. Patrick ze zoeken nog iemand voor de overige twee dagen!😂
Hierna gingen we naar de teachershop.
Wat moeten we daar nu onder verstaan zeiden we tegen elkaar!?
Het bleek dus een t-shirt shop te zijn. Er werden witte en zwarte shirts gemaakt, elders werden ze bedrukt.
Verder zei Ben ook dat we water zouden krijgen bij de pier als we daar Alive waren??
Door het verkeer was ik al bang dat we het niet zouden overleven, maar als Ben het dan ook nog zegt??
Dat moest dus arrive zijn, poe gelukkig!
Bij de pier kregen we een flesje water en dat was hard nodig, want het is verschrikkelijk warm.
Gevoelstemperatuur 38 graden.
Het zweer staat dik op ons lijf.
We varen met fiets en al over in een longtail boat en dat geeft gelijk wat verkoeling.
We varen over de Chao Phraya River, die dwars door Bangkok loopt.
We komen in the green zone, wat ik had verstaan als de clean zone.
Gelukkkig verstaat Fred het Thais beter😃
Het is het groenste gebied in de stad, hoewel het eigenlijk niet tot de stad Bangkok behoort. Mooi en indrukwekkend. We fietsen er voor het grootste gedeelte over 1 meter brede, verhoogde fietspaden, waar we soms ook nog tegenliggers moeten passeren. Bij de bochten stop ik soms haast, om voorzichtig af te slaan, voor ik zo in het water duik.
We komen nog twee keer een grote lizard tegen, zwemmend en op een bruggetje voor ons.
In een mooi park voeren we vissen.
Die vechten om elk stukje voer.
Kokosnootbomen en bananenbomen fietsen we voorbij.
Ook veel honden en katten zien we.
Halverwege gaan we een maaltijd gebruiken bij een lokaal restaurantje. Nou ja, restaurantje.....Het zag er wel allemaal schoon uit, ook de toilet.
Zo zaten we om 10 uur aan de fried Rice and chicken!
Het smaakte toch goed, ondanks het vroege tijdstip.
Hierna een bezoekje aan een niet toeristische Thais-boeddhistische tempel.
Toen Ben de deur opendeed, schoof er nog snel een slang weg, brrr.
Hij heeft veel dingen uitgelegd. We sloegen 3 maal op de gong, oplopend in sterkte en deden een wens.
Terug naar de pier, waar we weer overgevaren werden. Heerlijk de wind op het water!
Daarna nog naar een Thai Boxing school.
Hier was niemand actief, omdat het veel te warm is. Alleen vroeg in ochtend en later op de dag wordt er getraind.
Toen zei Ben de mooie woorden, dat het nog 5 minuten fietsen was!
Heerlijk. Of we nog verdere plannen hadden, nou in een koelkast zitten, ofzo!!!
Er is nog een filmpje opgenomen van ons (via deze link te bekijken (?): https://youtu.be/S2G4Ks4LagI )
We werden weer door een chauffeur bij ons hotel afgezet.
Daar zijn we eerst afgekoeld en even iets anders aangedaan.
Mijn topje was gewoon doorweekt.
We zijn weer een stuk gaan lopen, tot ik helemaal eng van de warmte werd.
We zijn uiteindelijk wat gaan eten, wat heerlijk was, vanwege de airco😂.
Fred zei dat ik er ook niet echt lekker uitzag in mijn gezicht.
Na het eten kon ik er weer tegenaan.
We zijn nog even gaan zwemmen in het hotel en daarna ben ik op een Zonnebedje in slaap gevallen.
Daarna douchen en netjes aankleden, want we gaan chique uit eten.
We nemen een taxi naar restaurant Gaggan.
Een Indiaas haute cuisine restaurant.
De taxi doet er over een stukje van 4 km meer dan een half uur over, dat wordt duur??!!. Uiteindelijk ronden we het af tot 100 Baht,( € 2.62).
We krijgen 22 gangen, fingerfood en iets grotere hapjes richting het eind.
We eten de meest aparte dingen. Pepertje in chocolade, geitenhersens( eigenlijk word ik daar niet blij van, maar je krijgt van te voren niet te horen wat je krijgt.)
Bij een gang komt een van de chefs soep aan tafel maken, als was het een Japanse theeceremonie.
Aan het eind komt chef Sam uitleggen wat we allemaal precies hebben gegeten.
Soms hadden we het geproefd, maar vaak was er verbazing.
Het was een heerlijk diner en een leuke ervaring!
Terug hebben we het stuk gelopen.
En weer drijfnat van het zweet.
Heerlijk zo'n kamer met airco 😰

Geschreven door Fred-jose-op-vakantie.geniet