Het is een kort verhaal vandaag. Niet omdat ik geen zin heb of te slaperig ben, maar omdat we ontzettend geluierd hebben.
Na het lekkere ontbijt zijn we ons goed gaan insmeren en hop zwembroek en bikini aan en we hebben lekker bij het zwembad gelegen.
Lezen, muziek luisteren, zwemmen… heerlijk!
We wilden ‘s middags naar Parque Nacional Marino Ballena aan de kust. Een klein natuurpark met belangrijkste trekker de Whale’s Tail. Bij laagwater komt er een stuk land vrij in de vorm van een walvisstaart. Maar net dat gedeelte was niet toegankelijk, under construction.
Dus we zijn in dit heerlijke hotel gebleven.
Het hotel staat in zo’n schitterende omgeving. Het komt een beetje in de buurt van Hawaï.
We hebben lekker geluncht en toen herhaald wat we ‘s morgens al hebben gedaan.
Knietje goed rust, oog gaat er beter uitzien.
Toen we terug naar onze kamer wilden hebben we nog even met de eigenaresses staan praten.
Ze dachten dat we uit Duitsland kwamen, omdat we zo goed Duits spraken.
Heeft nog nooit iemand van mij gedacht haha.
Het hotel is van twee broers Steiner met hun vrouwen. Ze komen uit Salzburg. De oudste broer, gepensioneerd advocaat is het ooit met zijn vrouw begonnen.
Op latere leeftijd kwamen ze op uitnodiging van een collega hier op vakantie.
Het was toen nog erg primitief. Waar het hotel nu staat was een koeien weide.
In 2003 is het hotel gebouwd en zijn ze hier komen wonen.
Aardige dames, ik had ze vanmorgen al aan het ontbijt gezien.
Grappig hoor ze eten mee, praten met de gasten en wonen iets verder op het terrein in een schitterend huis. En leven hun droom, zoals ze zelf zeggen.
De oudste broer is inmiddels overleden. Ze zijn denk ik achter in de 70 .
Toen we weer op onze kamer kwamen, hing ik onze natte kleding op het balkon. Terwijl ik bezig was hoorde ik een geluid , zat er weer zo’n enorme sprinkhaan naast me.
In mijn haast naar binnen te komen ging ik haast door de ruit (geen dubbel glas).
We gaan zo weer heerlijk eten. Het heeft een erg goed restaurant.
Maar je kan hier natuurlijk ook Wiener Schnitzel krijgen!
Jammer genoeg geen kaiserschmarrn😉
Op weg naar het restaurant zaten er grote sprinkhanen op de lamp bij de trap.
Net toen ik bedacht dat ik me niet aan moest stellen sprong hij van de lamp af en gilde ik meteen de boel bij elkaar.
Maar even omgelopen.
Tijdens het eten kreeg een man achter mij een sprinkhaan richting zijn hoofd. Hij sloeg zo hard om zich heen dat zijn bril af vloog.
Ondanks dat het eten zo heerlijk was heb ik de hele avond om me heen zitten kijken. En de sprinkhanen die er al zaten goed in de gaten gehouden.
Morgen rijden we naar Manuel Antonio. Dat is maar een uurtje rijden en waarschijnlijk gaat Fred dat weer doen. Dus Marc, wacht nog maar even met de aanpassingen aan onze auto 😁

Geschreven door Fred-jose-op-vakantie.geniet