De hele nacht heeft het keihard geregend. We hadden een bungalow met aan de voor- en zijwanden open stukken, dicht gemaakt met gaas.
Zo kan je de geluiden van de jungle goed horen.
Er kwam geen beest boven het geluid van de regen uit.
We rijden om 9 uur weg, nog steeds in de regen.
We moeten ongeveer 3,5 uur rijden naar Sarapiqui.
Ons Suzukitje rijdt best lekker. Bij aanvang gaat het goed met Fred, maar na een tijdje wordt de knie steeds stijver en pijnlijker. Ieder uur stoppen we even om de knie wat te bewegen.
Om 12 uur zijn we in een klein plaatsje gestopt en lunchen meteen maar.
Wat trouwens opvalt is dat alles zo schoon is.
Als we aan tafel zitten, wordt de vloer alweer gedweild. Er lagen nl. wat grassprieten 😉
De toiletten zijn heel schoon. Heel fijn!
We komen ongeveer 14 uur aan in de Tirimbina Lodge.
Na even relaxen wil Fred toch een stukje het regenwoud in.
Daar moeten we de langste hangbrug van Costa Rica voor trotseren, gaat over de Rio Sarapiqui en is 262 meter lang.
Het is minder stabiel dan ik dacht. Voor mij geen probleem, maar Fred strompelt naar de overkant.
Daar aangekomen beginnen verschillende wandelingen door het Tirimbina Rainforest. Alle wegen gaan omhoog. Na een klein stukje besluiten we maar terug te gaan. Te lastig voor Fred. Erg jammer.
We overdenken meteen welke gevolgen dit heeft voor de andere excursies, die nog komen gaan.
We zouden nog een wandeling met een gids in het vulkaan gebied gaan doen en een wandeling over meerdere hanging bridges.
Na overleg met de reisagent besluit ik de wandeling van zaterdag met de gids alleen te gaan doen.
De tocht met de bruggen annuleer we. Er zijn ook skytrains, een soort liftjes, die willen we boeken, dan hoeft Fred niet te lopen.
Vanavond hebben we een “nacht”tour met een gids.
We starten om 19 uur, 18 uur dus dineren. Erg lekker gegeten.
We vragen de gids waarover gewandeld wordt. Ongeveer een uur gaan we door de tuin van het hotel, daarna wordt er weer overgestoken.
We leggen de situatie uit en lopen alleen door de tuin mee.
We zien wat insecten, hoog in de boom een Tayra (Veelvraat), een klein ratje, die ervandoor ging voordat we een foto konden maken. Grote cacaobonen en een doodsbloem.
Het was echt een leuk uur. De groep ging verder en wij zijn nog een cappuccino gaan drinken. Toen we terugliepen kwam onze groep ook weer terug.
Ze hadden aan de overkant kikkers gezien en dat hadden we zo graag gewild, maar komt vast nog wel. Ook een poot van een Tarantula spin.
Morgen reizen we weer verder, maar eerst om 10 uur naar een guided tour op een plek waar voornamelijk vogels te zien zijn.

Geschreven door Fred-jose-op-vakantie.geniet