Het was weer een reisdag. We reden vandaag naar Dunedin, terug naar de oostelijke kant en dus terug aan de Stille Oceaan.
De route was mooi; een glooiend landschap met veel schapen, iets minder koeien en een enkele keer een wei vol hertjes. En heel af en toe een dorp of stadje.
Eén van de reviews die ik had gelezen over deze reis stond ‘dat hij meer schapen heeft gezien dan mensen’. En dat is hier ook wel zo, al zou de populatie van schapen al drastisch verminderd zijn.
In heel veel winkels hangt kledij te koop van Merino wol. Ik heb zelf al twee paar kousen en handschoenen gekocht van Merino wol.
Nu zijn we in Dunedin. De naam is de gaelische naam van Edingburg, het Schotse stadje. Het is een studentenstad, sommige gebouwen zijn in Victoriaanse stijl. Ons hotel ligt gelukkig goed centraal.
Voordat we de stad gingen verkennen, had onze chauffeur ons naar de voet van Baldwinstreet gebracht, ja de voet, want dit is het steilste straatje ter wereld., met 35% stijgingsgraad. Wie dat wou, kon voor de fun die straat even beklimmen. Ik heb het gedaan door af en toe wat zigzag te lopen of achteruit of met kleine stapjes. Boven stond er een bankje en hier hebben we toch een groepsfotootjes genomen met de sportievelingen.
Het station van Dunedin is een heel mooi gebouw, maar ja, die van Antwerpen blijft toch een topper!
We zijn verder nog even op verkenning geweest door Dunedin, maar van zodra Hilde en ik een terras zagen, zijn we niet ver meer geraakt.
En we kregen gezelschap van onze Nederlandse vrienden. Ons tafel stond redelijk scheef en natuurlijk heb ik een glas gingerbeer over mij heen gekregen. Dus ik kon al terug in de douche, de jeansbroek die ik aanhad, ging gelijk er mee onder! Hopelijk is die droog tegen vrijdagochtend.
Deze avond gingen we met een groot deel van de groep eten in een Italiaans restaurant dat Lucie voor ons had gereserveerd. Ik zag een pasta wel zitten, maar voor een groep regelen ze het zo dat ze de hele avond allerlei eten op tafel zetten. Ik denk dat wij een vijfgangenmenu kregen. Gelukkig was het niet duur, maar in zo veel eten heb je ook niet altijd zin. Maar het was wel lekker!
Dunedin zou ook bekend zijn voor de street-art, dus hier gaan Hilde en ik morgenvroeg naar op zoek. In de namiddag rijden we naar een schiereiland in de buurt, waar we nog wat diertjes gaan kunnen spotten.
Kia Ora!

Geschreven door Elkes.reisverhalen