Een reisdag! Een tijdje in de bus zitten! Mooie landschappen, want we rijden langs het zeven meren gebied! Een grensovergang naar Chili die nog redelijk vlot verloopt. Al onze bagage werd besnuffeld door honden, op zoek naar fruit, groenten of zuivel, want dit mag de grens niet over! Soms had ik het gevoel dat de honden nog wat amateuristisch behandeld werden, maar goed, we mochten door! Nog een redelijke rit naar Puerto Varas, onze eerste bestemming in Chili!
Vijf km voor aankomst heeft onze bus een klapband gehad! We reden op een autostrade, maar onze buschauffeur heeft de bus veilig tot stilstand gebracht! Gelukkig! honderd meter verder, op een veilige plaats, hebben we twee uur gewacht tot de band werd vervangen en we veilig konden verder rijden. In die twee uur merk je het leven zoals het is op een autostrade in Chili! Een jogster op de pechstrook, een familie met kleine kinderen die gewoon de autostrade over steken...
We merkten al gauw enkele grote vogels boven ons hoofd. Blijkbaar gieren! Aanvankelijk twee, tot ik er dertien heb geteld! Kwartier later geen gieren meer. Toch wel speciaal!
Jan, een man uit de groep, haalde dan maar zijn fles rum uit zijn zak. Wie een slokje wou om te bekomen.... Danny, onze Nederlandse reisleider, wist niet wat hij zag! Die Belgen toch! Hij heeft de vrouwelijke leden van de groep gefotografeerd die van de fles een slok dronken. We moeten die foto’s nog zien te bemachtigen!
Uiteindelijk zijn we toch in Puerto Varas aangekomen. Een stadje aan een meer met aan de overkant een vulkaan. We hebben de vulkaan nog niet volledig gezien omdat er wolken voor hangen... slecht weer : regen, bliksem, donder... Morgen zou het beter moeten zijn!
We hebben een lekker restaurantje gevonden en volgens de reisgids heeft ons hotel de beste pisco saur van de stad. Hier hebben we de avond dan maar mee afgesloten! Christian heeft geen rekening gekregen in het restaurant. An en ik hebben dat gezien en hebben zwijggeld gevraagd aan Christian..., in de vorm van een pisco saur.
Niet de beste zaterdag, maar ondanks de pech, merken we toch dat we een super toffe groep hebben!
Morgen gaan we het gebied hier verkennen. Meren, vulkanen, watervallen.... Ik kijk er naar uit!
Adios!
Elke
Ps: voor we deze ochtend Argentinië verlieten, hebben we kennis gemaakt met gauchito Gil, een legende in Argentinië. In kleine rode huisjes wordt hij nog aanbeden, omdat hij geluk zou brengen. Ik bespaar jullie het verhaal...
Toeval dat we vandaag over die legende hebben gehoord?

Geschreven door Elkes.reisverhalen