Wakker worden, de gordijnen open doen en een stralende blauwe hemel zien…. En de wind was voor een groot deel gaan liggen….
De boot op stappen en varen door de Marlborough Sounds (fjorden) kon niet beter beginnen. Alhoewel het een hele frisse wind was, wil je toch boven op het dek van de boot zitten en de koude wind trotseren. Hilde was goed ingepakt, met haarband, pet, kap en handschoenen en ik in een kort rokje en een licht jasje tegen de wind.
We gingen wandelaars afzetten aan de ene kant van het eiland en wij werden gedropt aan de andere kant. Ik heb spijt dat ik de wandeling niet mee heb gedaan, want ze was toch goed te doen, maar17 km tegen de tijd wandelen om de laatste boot te halen, was er te veel aan.
Wij hebben met een aantal van de reisgroep de dag doorgebracht aan een Lodge, waar je kon eten, drinken, wandelen, in het zonnetje zitten bomen knuffelen…. En af en toe een dolfijntje zien passeren…. Wat wil een mens nog meer?
Het werd dus een gezellig dagje in het paradijs, want zo zag het er ook uit!
Op de heen en de terugweg zijn we dolfijnen tegen gekomen. Gelukkig stopt de boot dan met varen en laten ze de dolfijnen rond de boot zwemmen. Heerlijke momenten! Op de heenreis had ik een geweldige plaats met goed zicht, maar op de terugreis iets minder en dan ging het iets moeilijker om de dolfijnen te fotograferen. Maar geen probleem, ik denk dat we ze nog gaan zien deze vakantie! 😅
De avond doorgebracht met een groot deel van de groep, super lekker gegeten (seafood pasta met grote, groene, lekkere mosselen).
Sinds enkele jaren kan ik niet meer tegen mosselen, maar deze zagen er zo goed uit, dat ik het risico toch heb genomen…. So far so good! En Hilde slaapt al…
Morgen verlaten we Picton en reizen we naar Motueka. Terug aan zee!
Kia ora!

Geschreven door Elkes.reisverhalen