Deze ochtend om 7u zaten wij op een riksja. Vier mannen van een toch al gezegende leeftijd hebben ons door het centrum van Madurai geleid. Ik had er soms echt mee te doen, want geen versnellingen aan die fiets en soms was het vals plat. Als we een brug over moesten, vroegen ze toch om af te stappen, maar nadien was onze gids kwaad op hen, want ze moesten maar wat harder werken…. Maar ze deden deze job met trots!
Wij zijn vooral langs de kledingstraat gefietst, waar kleding met de kilo wordt verkocht, langs de ajuinenstraat, bananen- en groenten- en fruitmarkt. De marktkramers vonden het geweldig dat we langskwamen. Ze keken bijna bedroefd al je geen aandacht gaf aan hun kraam.
Soms leek het of de vrouwen waren gekleed assorti met hun fruit of groenten.
Na de fietstocht hebben we ontbeten (gelukkig hadden we bananen in overvloed) en zijn we vertrokken voor een rit van minstens 4 uur naar Munnar, de bergen in.
Onderweg kwamen we nog een nieuwe tempel tegen en als je goed kijkt kom je af en toe beeldjes van de Kama Sutra tegen op de tempels. Wie zoekt die vindt!
Een beetje verder zaten we ineens op een trouwfeest. Wedding crasher kunnen we ook afvinken van onze bucketlist!
Heel veel grote posters hangen in de straten van de aankondiging van het huwelijk. Het koppel zat er op hun troon op het eerste verdiep van de zaal, beneden gebeurden er donaties en kon je aanschuiven aan het buffet. Wij werden onthaald als BV’s. Heel raar! Velen wilden met ons op de foto. Het wordt gewoon gênant!
En dan was er de grote klim! Zeventien haarspeldbochten. Onze chauffeur had er plezier in.
We hadden pech dat het mistig en regenachtig was, want het was een mooie rit.
Watervallen, aapjes en heel veel plantages.
We zitten nu in een cottage hotel, mooie kamers. Je kan hier de krekels horen. Dat is eens wat anders dan het Indisch verkeer!
We hadden wel meer gezelligheid in de eetruimte verwacht, maar dan hebben we hier zelf maar voor gezorgd, tot ze om 21u kwamen zeggen dat ze gingen sluiten. Gezellig tafelen zit er bij een Indiër niet in.
En ja, An en ik hebben daarstraks twee flessen wijn gekocht in een winkeltje van de staat. Dat glaasje heeft gesmaakt!
Morgen is het tijd om te gaan wandelen!
Maar eerst ga ik genieten van een stille nacht, zonder straatlawaai en zonder airco.

Geschreven door Elkes.reisverhalen