Tinos is het eiland waar we nu zitten maar ook het hoofdstadje noemt zo.
Het is hier een zeer gelovig eiland, omdat de kerk van Tinos city een bedevaartsoord is. Vandaar dat er vooral vele Griekse toeristen zijn.
Ons eerste bezoek was dan ook aan de kerk, gelegen op het einde van een straat die van aan zee vertrekt en dan zo bergop gaat.
Er stonden veel verkopers met grote kaarsen, maar we zagen ook een aantal mensen op handen en knieën die straat naar boven kruipen, tot in de kerk.
In de kerk was het ongelofelijk druk. Ze hangt vol van sjieke lampions met telkens een beeldje aan, bv. een vis, boot, … alles wat je u maar kunt indenken. Dit was verrassend en zeer indrukwekkend! Priesters waren continue aan het zingen. We hebben twee vrouwen aangesproken die hier voor de eerste keer kwamen en dit betekende heel veel voor hen.
Wij waren zo braaf om onze sjaal over onze schouders te leggen. In het buiten gaan legde een priester zijn hand op zijn hart als dank dat we daar geweest waren. Hij kon geen Engels…
Maar dan zijn we een autootje gaan huren (iets oudere Fiat Panda) en zijn we het eiland al voor een deel gaan verkennen.
Het is vooral heel dor van natuur, maar de witte huisjes. kerkjes, torentjes…. Zijn fantastisch mooi.
Vermoedelijk al een 100-tal foto’s genomen van witte huisjes met blauwe deuren, ramen, luikjes en mooie bloemen ervoor.
Het eiland staat ook bekend voor de duiventillen. Dit is door de Venetianen naar hier gebracht (les geschiedenis van gisteren!). En er zijn ook veel windmolens, maar velen zijn niet meer in goede staat.
Morgen meer van dit! En iets met marmer!
Yassas!

Geschreven door Elkes.reisverhalen