We zitten in de bus op weg terug naar Amman, waar we morgenvroeg op het vliegtuig stappen naar huis. De rit naar het noorden verliep langs de Dode zee. Mooie rit!
Deze ochtend hebben we nog even de tijd genomen om even in Aqaba langs de kust te lopen, waar de locals komen baden en in de de soeks om nog wat noten en kruiden te kopen!
De reis was fantastisch en blij dat ik die van mijn Bucketlist kan schrappen!
We hadden een geweldig reisgroepje van 8 personen. Vanaf dag één stonden de kopjes in de juiste richting!
Na deze rit nemen we afscheid van Mohamed, onze chauffeur van ons minibusje.
Mohamed is een vlotte chauffeur, heeft een zware voet. Diegene die zicht hadden op de baan, waren er niet altijd gerust in… maar hij kon wel rijden! Een mooie fooi werd overhandigd!
De grotere wegen hebben geen rijstroken, links of rechts voorbij steken, speelt geen rol!
Handsfree bellen is hier niet gekend…
En hier wordt ook gelachen met vrouwen achter het stuur…
Over de vrouwen: veel vrouwen zijn hoger opgeleid, maar 70 % van hen gaat werken later.
En dat zie je: we worden enkel door mannen bediend. Als het toch vrouwen waren, waren ze Aziatisch!
Jordanië zou één van de veiligere landen ter wereld moeten zijn, volgens Salah. Die discussie kwam er nadat in het kamp in Wadi Rum een auto aan kwam gereden met een grote rode vlag. Dat kwam nogal raar of agressief over. Maar er zou onderling heel veel controle zijn.
Jordanië vangt heel veel vluchtelingen op in kampen, maar dat zijn dus geen tentenkampen, maar hele wijken in een stad of iets verder afgelegen.
We spraken deze ochtend nog met een Jordaans gezin en we keken naar Israël, maar dat mag je niet zeggen, voor hun is dit Palestina.
Jordanië is heel zanderig en stoffig. Het was dus toegelaten om elke avond in je neus te peuteren!
We hebben heel lekkere Jordaanse wijn gedronken. Drie aan te raden merken: Jordan River, Mount Nebo en Saint George.
En het eten is ook lekker; hun keuken heeft vooral Turkse en Libanese invloeden.
Enkele bloopers:
Nancy ging donderdag op een verkeerde jeep zitten, ze is gisteren ook letterlijk door een mand (met deksel) gevallen, waar ze moest op gaan zitten om haar voet te laten verzorgen.
In Petra, tijdens de beklimming naar het klooster, spraken ik met een koppeltje die ook hadden afgezien en ik zei tegen die vrouw : ‘amai, en die beklimming zelfs doen wanneer je zwanger bent’… maar die bleek helemaal niet zwanger te zijn….
Ondertussen zijn we terug in Amman en nu logeren we er ook echt.
De reisgidsen gaven ons als tip nog om naar de Rainbowstreet te gaan. Heel leuke, fancy buurt! Salah heeft dan een restaurantje in de buurt geboekt en wat voor één! Rooftop met zicht op de heuvels van Amman! En kei lekker eten voor niet veel geld. De wijn is iets duurder, maar dat wisten we!
Dit werd een mooie afsluiter van de reis!
Salah was een goede reisleider, een rot in zijn vak! Hij was ook heel open om te praten over allerlei gevoelige en minder gevoelige onderwerpen. Hij heeft zijn fooi ook meer dan verdiend!
De mannen zijn nu nog naar een sportcafé voor de CL finale. De vrouwen zijn braaf naar hun bed, want de wekker staat op 3u30…
Tot de volgende reis!

Geschreven door Elkes.reisverhalen