Rocky elephants

India, Mahabalipuram

Vandaag vertrokken we met de fiets door Mamallapuram om vooral uit rotsen gehouwen tempels, hun goden en beschermende dieren te zien.
De meeste van deze rotsen zijn 1.300 jaar oud.
Eerst een grote bal die maar niet wil vallen… daarna veel tempels en vooral de leuke olifanten.
Er zijn zo weinig buitenlandse toeristen zodat mensen ons echt willen aanspreken en vooral op de foto gaan. En zij zijn altijd zo kleurrijk gekleed, dat wij het ook aan hen vragen! Een leuke groep vrouwen mengde zich tussen ons voor de foto. Nadien wilden de mannen dit ook, maar we hadden geen fotograaf meer. Leuke taferelen!
Ook zijn we nog langs een vissersdorpje gefietst met heel kleurrijke huisjes met mooie deuren en langs een kindergarden. Drie kinderverzorgers voor vier kindjes!
Na de fietstocht kregen we een lunch aangeboden (zat in de prijs dus) in ons eigen hotel. Super lunch! We hebben hier al echt lekker gegeten!
De fietsen waren roestige kaders op goede wielen en de remmen werkten ook goed. Enkel had ik het gevoel dat op mijn fiets alles scheef stond en de banden niet goed opgepompt waren. Onderweg ben ik van fiets gewisseld met de gids…. Gelukkig, want dit was zwaar fietsen!
Omdat die rotsen hier zo bekend zijn, hebben ze hier heel veel winkels waar al die beelden gemaakt en verkocht worden. Blijkbaar zijn het vooral Indiërs zelf die dit kopen.
Gisteren en vandaag hebben we na de uitstap ook genoten van het warme water van het zwembad. En omdat Indiërs niet echt leren zwemmen, hebben we het zwembad altijd voor ons alleen!
We hebben deze avond afscheid genomen van de locals van het dorp en zo ook van de twee paspoppen aan de overkant van de straat. Twee mannelijke paspoppen met het meest verschrikkelijke kapsel. De verkoper van de winkel dacht dat wij tegen hem goede dag zeiden, maar eigenlijk was het tegen zijn poppen.
Deze avond zijn we een lekkere catch of the day gaan eten. Een lekkere vis, maar geen idee de welke. En we hebben de eerste tuktuk genomen.
Morgen verlaten we Mamallapuram en rijden we twee uurtjes naar Pondicherry, een Frans getint stadje.

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Wij hadden geluk indertijd een medereizigster te hebben waarvan haar dochter in Pondichery 6 maand in een weeshuis met minder begaafde kinderen werkte… daardoor kregen we toegang, hartverscheurende taferelen van kinderen die zich aan je vast klampen en met je mee willen, maar ook veel warmte om te zien met hoeveel liefde ze werden omringt…

Ronny 2023-10-10 20:59:02

Amai dat ziet er goed uit ......en bij ons een bezoekje van ons Julie en wie stond er achter den hoek op blote voeten ????Onze papa heeft heel de tijd goed gepraat en was dolblij en nieuwsgierig naar al zijn belevenissen . Nog genieten maar !

papa mama 2023-10-10 22:11:09
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.