Vanochtend, precies 11.11uur fietsten we weg vanuit ons luxe hotel in Palencia. We hebben gewacht totdat de regenbuien over waren. De hele dag hebben we verder staalblauwe luchten met enorme witte bloemkool wolken. Prachtig!! Wel snoeiharde tegenwind, zo hard zelfs dat we bij een afdaling van 5 procent moesten bijtrappen. Geen wonder dat het hier vol staat met windmolens.

Over goede afgebakende fietspaden rijden we de nu stille stad uit. Duidelijk dat het zondag is. Vandaag een kort ritje van 30 km. In een dorpje op een heuvel, Simancas, drinken we koffie met tortilla en kopen brood met iets lekkers bij de plaatselijke bakker. De mensen staan in een fille op straat om binnen te mogen, keurig 1,5 m afstand en met mondkapje op.

Wat zijn de dorpen toch prachtig hier in het binnenland van Spanje. Ronald maakt nog even een drone opname vanaf een Romeinse brug. Lekker relaxed allemaal, we hebben de tijd.

Bij gebrek aan een goed boek op deze reis, ben ik gisteravond de geschiedenis ingedoken van Tordesillas en ik kwam uit bij Philips de Schone van de Nederlanden en Johanna de Waanzinnige. Een opmerkelijk/waanzinnig verhaal. Kijk als ze op school tijdens geschiedenis van die smeuige details erbij vertellen, dan blijft de kennis van onze voorgeschiedenis misschien veel beter hangen.

Het stadje Tordesillas waar onze camping ligt, heeft in het verleden een traditie als woon- of ballingsoord van Spaanse koninginnen of maîtresses van Spaanse koningen.
De Spaanse koningin Johanna de Waanzinnige, moeder van o.a. Karel de V, overleed er in 1555 in ballingschap. Ze heeft best een tragisch leven gehad. Eind vijftiende eeuw maakt ze op vijftienjarige leeftijd een barre zeetocht om in een gearrangeerd huwelijk te treden met een prins uit de Nederlanden die ze dan voor het eerst ontmoet. Ze brengt 20.000 mensen mee op verschillende schepen. Een paar vergaan er zelfs. Maar dat mag de pret niet drukken. Op slag verliefd zijn ze die Philip en Johanna en
kort achtereen krijgen ze zes kinderen. Maar intussen merkt ze dat haar echtgenoot haar keer op keer ontrouw is met haar kamermeisje. Als ze zijn vroegtijdige dood niet kan accepteren en langdurig blijft rouwen, sleept ze zijn doodskist met daarin zijn gebalsemde lichaam overal mee naar toe 🤪. Ze legt zich niet neer bij de door haar vader en oudste zoon bekokstoofde uitschakeling uit het openbare leven. Daarna wordt ze jarenlang gedwongen om eenzaam en verwaarloost in Tordesillas te verblijven. Ze speelt alleen nog maar bordspelletjes. Afijn, ik lees een heleboel variaties op het leven van haar. En als we het stadje inrijden denk ik, zou ze hier of daar gewoond hebben. Uiteindelijk komen we bij haar paleisje uit, uitkijkend over de Duero rivier. Er is zelfs een tentoonstelling met borden over de geschiedenis van dit stadje.

Verder lees ik dat er een omstreden festiviteit in de stad is de Toro de la vega, stierenvechten. Hierbij wordt een stier losgelaten in velden aan de oever van de rivier de Duero en proberen mannen te paard de stier onder bedwang te krijgen door er speren in te steken. De stier wordt in leven gelaten mocht hij erin slagen het wedstrijdterrein te verlaten. Door het barbaarse karakter ervan is het evenement tijdens de dictatuur van Franco enige jaren verboden geweest omdat het schadelijk zou zijn voor het imago van Spanje. Vandaag de dag ondervindt het veel weerstand en het is sinds mei 2016 dan ook verboden.

We staan nu weer op de camping, wel ff schakelen na 2 nachten in een hotel. Deze keer kregen we geen tafeltje te leen op de camping.... doen het nu op 4 stoeltjes...wat een gehannes 😄😄. Zelfs een plek uitzoeken mocht niet, en je betaalt je scheel hier aan een wasje draaien en drogen. Zijn we niet gewend zo veel strengheid. Och, morgen is er weer een dag vol nieuwe kansen.

Geschreven door Bikepackers.ontour