Vanochtend al vroeg uit de veren. In het donker opgebroken en ontbijtje gemaakt en opgegeten. De damp kwam uit onze monden zo koud! Onze Taiwaneze buren, 2 echtparen in een campertje, keken ons maar meewarig aan vanochtend. Geeft niks, wij genieten van de eenvoud en het back to basic gevoel. Het werd een dag van verkleedpartijen, klimmen waar maar geen eind aan leken te komen, hoogtemeters op ons tellertje die maar niet wilden slinken en het 'stumpen' tegen de wind in die maar niet ophield.

Het voelde superkoud met zeven graden vanochtend toen we Burgos centrum inreden over de eerste brug van de in totaal acht bruggen. Goed dat we er nu zijn want het was nog redelijk stil en we konden op de Jacobs-manier alles in een super kris-kras tempo bekijken. Natuurlijk naar het hoogste punt van de stad, het kasteel...niks te zien - nog gesloten - behalve een vestingsmuur. Maar van daaruit een schitterend panorama over de stad, terug naar de benedenstad. De Kathedraal en een tentoonstelling over de pelgrims. En ja hoor we zagen ze weer, onze pelgrims. Voor de laatste keer, want onze route gaat meer in zuid westelijke richting. En dat betekent wind op kop, de hele dag en dat 106 km met 931 hoogtemeters lang. In totaal 5,5 uur gefietst (voelt als 8 uur, een werkdag). Toch nog 19,5 km gemiddeld gefietst, niet slecht onder deze omstandigheden. Zelfs gemiddeld 17 km per uur in de klim. Temperatuur wisselde tussen 7 en 31 graden vandaag. Hoogste punt van de route lag op bijna 1000 meter.

Laat ik het zo zeggen. Dit was mijn slechtste dag tot nu toe. Pas s'middags kwam ik er een beetje in. Hele dag hartstikke moe en dan ook nog eens een saai landschap in het begin. Mega kale velden, megastallen, mega stank, mega uitgebloeide donkere trieste zonnenebloemvelden, mega KOUDE harde wind, had ik dat al gemeld 😉. Toen we in een wegrestaurant de slechtste lunch ever hadden gegeten en de batterij van mijn fiets aan de stroom hadden gelegd, voelde ik me weer een beetje mens. Volgens Ronald goed voor de karakter building, dit alles 🤣🤣.
Vandaag pas na 57 km een koffietent, misschien speelde dat ook wel mee. Afijn. Tegen de tijd dat we Palencia bereikten kregen we spectaculaire vergezichten. En in Palencia zijn we nu. Prachtig hotel, hebben we verdiend en trouwens er zijn hier helemaal geen campings. En terugkijkend, was het weer een prachtige dag vol nieuwe indrukken.

Geschreven door Bikepackers.ontour