Tjonge jonge jonge, een camping in een grote plaats, dat is me toch wat. Het leek wel New York vannacht, the place that never sleeps. De nachtgeluiden waren net zo rumoerig als overdag. Er liep zelfs een bewaker rond op de camping. Met krakende voetstappen, hartstikke eng geluid, maar achteraf bleken het dode bladeren te zijn waar hij overheen liep 🤣🤣. Hij ging grondig te werk met zijn lampje schijnend in alle hoeken en gaten. Dat weet ik, want precies waar ik stiekum mijn nachtelijke plas deed, zag ik zijn licht. 😜. De wc's liggen namelijk nogal ver weg. Vandaar even deze move. Enkels nat, van de schrik. Dus weer druk in de weer geweest met de vochtige doekjes...owwww kun je je voorstellen wat een gedoe dat geeft snachts. In tijgersluipgang mijn tent in gaan en gehurkt zitten gaan me steeds beter af, kan ik je wel vertellen.

Zelfs de Zwitserse buren, die in de omgeving wilden gaan fietsen, houden het voor gezien. Wij ook vroeg uit de veren. Na een verkwikkende douche - terwijl Ronald de tent afbreekt en alles opruimt, ja ik lijk wel de Koningin - en na wat gekrampeer op de grond met het maken van een ontbijtje, hup de fiets op. We rijden al snel de stad uit. Ons maakt het niet uit of het een eenrichtingsweg, stoep of brug is, we vliegen altijd door een stad, of eigenlijk ik rijd Ronald blindelings achterna, die geboren is met een ingebouwd kompas 🤭.

Het is alsof er een knop wordt omgezet, stilte, ruimte, natuur en voor ons ligt een oneindige smalle asfaltweg 😄. Maar niet voor lang, we volgen voor een deel ook grove gravelwegen en kijken onze ogen uit. Zover het oog reikt, heuvels, bergen, vlaktes, wijnvelden. Eigenlijk niet in fotos te vangen. 360 graden panorama de hele verdere dag. Echt fantastisch!!! En het wordt smiddags lekker zonnig maar niet te warm, wat wil een mens nog meer. We passeren vandaag weer talloze Santiago lopers. Die niet altijd even blij uit hun ogen kijken en ook niet altijd over stille en mooie wegen lopen. En natuurlijk honderden terrassen. Daar maken we weer uitgebreid gebruik van. Tis vakantie!

De route van vandaag is 66 km met 975 hoogtemeters en volgt de Rioja wijnvelden en doorgaande wegen. Af en toe moeten we de snelweg over of eronder door. Wat niet erg is want je ziet of hoort de snelweg eigenlijk niet.
Trouwens ook hier houden vrachtverkeer en automobilisten rekening met ons, in een grote boog rijden ze om ons heen, of wachten heel geduldig achter ons. Top!

De eerste ooievaars zijn gesignaleerd! Leuk om te zien. En de wijnranken worden nu bijna overal gesnoeid. Dit om de druiven nog extra te laten genieten van de zon en meer nog het suikergehalte een boost te geven. Hoe verder we bij onze eindplaats van vandaag komen, hoe meer er geoogst wordt. En ook hier net als in Frankrijk, heel veel wijncooperaties. Als je er langs fietst ruik je de geperste druiven. Heel apart.

Zo we zijn nu in ons appartement dat ligt in een 18e eeuws vakmanshuis, 2 hoog, in Ezcaray op de Plaza del Quiosco. Tis ff wennen, ramen kunnen niet echt ver open, voor de springers onder ons 😕 natuurlijk.
Het is traditie dat iedereen die voor de eerste keer naar Ezcaray komt, naar Plaza del Quiosco gaat en de ring van de Fuero (geen idee wat dat is 😉) vastpakt, bevestigt aan de eerste paal van de arcade van het VVV-kantoor. De legende zegt dat als een crimineel de ring aanraakt, hij een tijdlang niet door Justitie kan worden achtervolgd. Maar wat betekent het voor ons? Morgen gaan we hier ergens ontbijten in het stadje, we zullen ook ff die ring aanpakken, want je weet maar nooit. 😝. Mocht er iets speciaals gebeuren, dan laat ik het jullie weten.

Geschreven door Bikepackers.ontour