Helemaal weer fris en fruitig en vol energie beginnen we aan deze dag.
Eerst even een paar kilometer terug warme sokken kopen voor mij bij jawel...... de Decathlon 😉. Dan door naar een markant figuur die boven de stad uitkijkt en de stad lijkt te willen zegenen: Christus van Otero. Een groot beeldhouwwerk en het symbool van de stad Palencia. Het beeld staat sinds 1931 op een heuvel aan de rand van de stad.
Eigenlijk niemand weet hoe hoog het beeld precies is lees ik. Raar in deze tijd. Tijd om onze drone er eens op af te sturen. Helaas kan ik geen film uploaden, maar geloof mij de drone is er op, om en overheen gevlogen en zonder kleerscheuren weer geland 😄. En het is immens kan ik je vertellen. Hoe langer ik er naar kijk hoe holler zijn blik wordt. Dat komt, lees ik later, doordat de ogen van het beeld met ivoor en en marmer zouden worden gevuld, maar omdat de beschikbare middelen ontoereikend waren bleven de oogkassen leeg. Wat een armoe. En dat is ook de directe omgeving, beetje vies wel.

Oke tijd om op de pedalen te gaan. Dat moet ook want zwarte regenwolken dreigen ons te gaan achtervolgen, we vliegen dan ook Palencia uit. Al gauw weer grote lege geoogste vlaktes, maar niet lang want we gaan het kanaal van Castilie volgen. Er ligt een onverhard pad naast waar we een aantal fietsers tegenkomen. Tis per slot van rekening zaterdagochtend. En vele fietsclubjes zijn weer op pad.
Het kanaal is 270 km lang en loopt door een aantal provincies. Het werd het meest gebruikt tijdens de periode 1850-1870, toen binnenvaartschepen het kanaal gebruikten en voortgetrokken werden door lastdieren. Later diende het als een irrigatiesysteem. En voor nu is het een mooie alternatieve route om niet over de drukke hoofdweg te moeten. Onderweg drinken we koffie in Duenas. Niemand kijkt raar op als Ronald onze stoelen zomaar aan de overkant van de weg in de zon zet. Zo relaxed hier. Ook de prijs een eurootje met een heerlijk koekje erbij. Trouwens hier in Spanje hebben we nog nergens onze corona app hoeven te laten zien, wat een verschil met Frankrijk is dat. Ze zijn hier wel erg op mondkapjes gesteld. En als ik het dan toch heb over verschillen met Frankrijk. De (binnen)wegen zijn een stuk beter hier, het is overal veel hygienischer/schoner, en dan bedoel ik wc's, campings, hotels, barretjes en restaurants. Ik denk dat ik in Spanje niet zo gauw een beet van een bedwants door een vies kussen oploop. Dat deed ik wel in Frankrijk. Ruim een week heb ik met een spoor van een soort muggebulten in mijn haar rondgelopen. Getverderrie! 🤨😜. Jeuk. Bahh. Ik las op internet dat t gewoon overgaat vandaar dat ik niet naar de apotheek ben gerend. Ach heb ik dat ook weer meegemaakt. Tis nu helemaal weg gelukkig. Goed, terug naar vandaag...

Nadat we net een flinke mooie klim achter de kiezen hebben is het tijd om wat te smikkelen. We ploffen zomaar langs de kant van de weg, met uitzicht op de hoofdweg. Blijkbaar ziet het er best leuk uit, twee van die fietsers met een stuk stokbrood in de hand, want zowel motoren als fietsers zwaaien of lachen ons toe. Zo nog maar een paar kilometer en dan zijn we in Valladolid. Een flinke stad met een mooi modern en oud centrum. Hup daar gaan we weer. Slalommend langs alle bijzondere plekken. En druk als het is, tis immers zaterdag, mooi weer, dus mensen vertoeven buiten. We eten ff een vega hamburgertje met frites want dan hoef ik vanavond niet te koken 🙃😉. Op naar ons hotel en boodschappen doen. Tja morgenvroeg regent het tot 11 uur volgens de weerapp.... en daarom hotelletje gepakt want dan komen we morgenavond droog aan op de camping. Heerlijk! Als ik er alleen al aan denk dan ruik ik het buitenleven.

Geschreven door Bikepackers.ontour