Tja vandaag een dag van rijden. Niet volgens de planning, wel volgens de boeking.
Vandaag 6 uur voor de boeg die uitloopt omwille van de files. Dankzij ons Peagebakje kunnen we vlot door de péages maar dat geeft ons geen vrijgeleide om de files te omzeilen, jammergenoeg.
Rond de middag vertrokken en om 19 uur komen we aan op de nieuwe camping. Dankzij 10 helpende handen staat onze Livorno in no-time recht en ready for duty. Als ze ons, pakweg, de opbouw van Rock Werchter op deze manier lieten doen, ze zouden nogal wat zien daar in, euh, Werchter.
Cathje heeft gelukkig vooruit gedacht en onderweg een restaurantje gereserveerd met de naam Happy Chihuahua.
Aangekomen is dit het meest typische Middenfrans dorpje, met klassiek herdenkingsmonument aan de Wereldoorlogen, met het restuarant als zeer kleurrijk middelpunt. Het moet een Amerikaanse diner voorstellen.
Op de gevel hangt een felblauw gevelgroot bord met schreeuwerige foto's en er prijkt in grote letters: Happy Chihuahua met een chihuahua op, maar dan 5000x vergroot. Het uitstraling van het restaurant past even goed in dat dorpje als een Sinterklaasboot op de Seine in juli.
Zet dat restaurant ergens op een drukke expresweg: perfect.
Maar soit... De bediening wordt verzorgd door een Franse meneer met een licht ADHD-trekje, weliswaar erg vriendelijk maar ook erg druk. Hij loopt van hier naar her, is met 4 dingen tegelijk bezig, werkt zich in het zweet, loopt rond met een krijtbord met daarop de desserts en slechts 2 tafels zijn bezet: wij met vijven en ander gezin met 4.
Maar goed: het eten is lekker (zeker als ge net zoveel uur in een warme auto hebt gezeten, dan smaakt alles) en Cathje maakt zichzelf zo sympathiek dat ze nog een gratis potteke caramel beurre salé meekrijgt. Gratis eh. Van de vriendelijke meneer. Vers huisgemaakt door de kok.
Tijd voor bedje, morgen rustdag.

Geschreven door BC2800