Na 15 uur onderweg, eindelijk aangekomen op de camping. Pas om 22 uur gegeten, de Reismeister had het wa verkeerd ingeschat... ma daar hebben we weer wa uit geleerd.
Alpencamping Mark is heel gastvrij, zwembad, ge kunt deelnemen aan activiteitjes, er is een restaurant... kortom, da ga hier lukken de komende 12 dagen.
Deze morgen allemaal goe gezind wakker worden. Verse pistoleekes en croissantjes zoals het hoort. Daarna nog wa uitgepakt en goe gezet ('ik zou den keukenblok toch wa na links zetten'... 2 minuten later... 'of toch nog wa naar rechts'...) da soort conversaties,´ waarbij datter zo hard met de ogen gerold werd da we de tent naast ons gemakkelijk konden zien...
En rond de middag naar Innsbruck...met 25 graden op de teller.
Innsbruck is sehr schonn, amaaai...
Een gouden dak van Keizer Maximiliaan, kleurige huisjes en keigezellige straatjes. En dan weten dat dit de eindbestemming was van het allereerste postpakketje ooit... vertrokken vanuit Mechelen. Trouwens, blijkt dat Maximiliaan de vader te zijn van "ons" Margaretha van Oostenrijk.... het een en ander wordt duidelijk.
Het feit dat 't zondag is, is er veel toe, da was goe voor de portemonnee , maar het Hard Rock Cafe kon niet zomaar voorbij gegaan worden.
Terug rond de vieren en dan vonden de Youngsters het nodig om toch nog in da zwembad te duiken...allez dan...
Gereserveerd in het camping restaurant dus den eerste Schnitzel is ook al in de sjakosh... allez, eigenlijk in onzen buik, ma da's praktisch 't zelfde...
Smakelijk en tot schnell!!

Geschreven door BC2800