Vandaag is iedereen geweldig wakker geworden. Broodjes waren reeds besteld dus rond 09.00 uur konden we ons tegoed doen aan pistoleekes, croissantjes, verse koffie en warme chocomelk...
Schengen stond vandaag op het programma... Niet het meest interessant of spannende voor de kids, daarmee da we da dus int begin van de reis zetten, dan zijn ze nog fris.
Om 10.30 gingen we op weg en een uurke later stonden we op de plaats waar in 1985 de historische handtekeningen werden gezet. Voor zij die de laatste jaren onder ne steen hebben geleefd: het Verdrag van Schengen zijn overeenkomsten die het vrije verkeer van personen mogelijk maken. En eigenlijk is dat er ook een bekke per ongeluk gekomen doordat er een klein baantje was tussen Frankrijk en Duitsland waarvan de overheid dacht: Och, willen we da nie grenscontrolevrij maken, das toch gemakkelijker, nie? Maar den Benelux, waar Luxemburg lid van was, dacht: heeeeelaba mannekes, das echt gemakkelijk, wij willen da ook. En och, waarom nie direct voor gans Europa, klonk het toen.... We mussen das in ein Verdragske shtekhen, zei de Duitse staatssecretaris. Nou, zei de Nederlandse staatssecretaris, dat moet zeker lukken, zet de Bokma al maar koud, asjemenou. De Belgische staatssecretaris zei: mannekes, welle kunnen da hie wel ondertiekenen eej, as kameraden onder mekaar.
Ze legden het plan voor aan de eigen Ministers van Buitenlandse Zaken en die zeiden: och staatssecretariskes, regelt da onder ulle, da krijgde gelle toch nie voor elkaar. En zo geschiedde. De Verdragen werden ondertekend.
Dus da hebben we bezocht vandaag. Een plein vol vlaggen naast de Moezel, ne grote souvenirshop en een museum dat gratis te bezoeken is. Wat we dan ook hebben gedaan.
Veel toffer en leuker dan verwacht. Picknickske aan de Moezel en dan doorrijden naar de wijnstreek, eigenlijk de enige die Luxemburg rijk is.
We vonden, via de reisgids, een wandeling tussend de wijngaarden, vier kilometer lang, dus goed genoeg om met de kids te doen.
Parking vonden we aan een Wijnhuis, binnen een brochurke halen en dan onderweg. Info met twaalf infopunten die ons alles gingen bijbrengen over de Luxemburgse wijnproductie. Bij het eerste punt staan we stil, want dan werd er voorgelezen, nu ja, eerder vertaald en daarna verteld door Cathje, over de terrasvorming. Stopt er nen auto met daarin de eigenaar van de wijngaard die ons op het hart drukt om niet in de wijngaarden te wandelen, dat dat privé is, dat er geen druiven mochten worden geplukt...Gast, we staan hier te bakken in de brandende zon, we doen een begeleide wandeling van uw cooperatieve en die druiven zijn nu de grootte van een kleine erwt. En ja, we gaan afwijken van een prima aangelegd wandelpad om ons te begeven tussen de teken en het onkruid tussen de wijnstokken op nen helling die een gemiddelde hellingsgraag van 65° hebben... Maar toch bedankt voor de opmerking.
De wandeling ging voort en plots stonden voor nen hoop trappen en tredes...Joenge, joenge, joenge... das het equivalent van de Sint Romboutstoren maar dan bij 41 graden bekan.... Allez hop, naar boven want het doel was een kapel...
Ik was als laatste boven, maar da kwam alleen maar omda mijne nestel regelmatig los was, ik foto's onderweg moest trekken, mijn zweetrivieren effkes moest droogmaken en om te ademen gewoon eh...
Eens boven werden we getrakteerd op een fantastisch uitzicht over de wijnstreek van Luxemburg. Rivaner, riesling en Pinot gris werden ons daar om de oren geslagen...
Natuurlijk kunnen we nie vergelijken met andere uitzichten, tis nie da ge daarna nog ne keer 1089 (of 52) trappen gaat doen om dan te kunnen zeggen: ahja, tis just, het vorige was inderdaad mooier...
We zullen de reisgids maar op zijn woord geloven.
Terug vertrokken en nog even langs de winkel. Ondertussen kregen we te horen dat we vanavond hoog bezoek mogen ontvangen want Nele & Solly komen ons een paar dagen vervoegen. Jeuj.
Eens op de camping veranderde de tent in een maxipaskot van de JBC en gingen we familiaal het zwembad, dat hadden we nog wel verdiend vandaag, na die ...ahum... 41 graden...
Daarna hamburgers gebakken op de nieuwe skottelbraai, heerlijk gegeten en nu weer uitgeteld aan de tent. Tis 22 uur en iedereen maft al bekan.
Morgen rustdag, dus dat wil zeggen: zwemmen, cricket, kubbs, lezen, liggen, braden,... kortom ieder doet zijn goesting een bekke. Niks moet, alles kan (da zeg ik nie hardop tegen die koters, want dan krijgde wa te horen...)

Allez, tot zover onzen eerste uitstap se...

Geschreven door BC2800