Aaaaah vrijdag rustdag... of zo zou het toch moeten zijn.... Maar niet als Nele op bezoek komt. Er werd heerlijk ontbeten eerst, maar daarna schoot ze in gang. Pakt allemaal ulle handdoek, zei ze, en dan haalde de linkerschouder voorzichtig ffkes uit de kom, daarna doet ge
2 spagaten tot ge een lichte liesbreuk voelt opkomen. Vervolgens verrekt ge drie spieren naar keuze en scheurt ge een ligament.
Tot zover de opwarming. Ter info: ook de rest van de camping besloot om niet mee te doen, alleen maar te kijken...

Wanneer we onze lichaamsdelen bij elkaar hadden geraapt, sleepten we ons als een kudde naar het zwembad. Een verfrissend plonske doet altijd goe. Het was nog maar 10.30 uur.

Als ge denkt dat dat de voormiddag was, think again. Want het gezelschap had nóg zo'n topidee: een Blotevoetenpad.
Laat het nu toeval zijn dat er vlak aan de camping, er naast eigenlijk, een echt Blotevoetenpad ligt. Laat me verduidelijken: het is een volwassen, authentiek bospad inclusief stenen, uitstekende rotsgrond, dennenappels, kleine steentjes, zand, takjes en, we denken, hondenkaka in een gewoon Luxemburgs bos. Dus dat is een avontuur op zich. Met de nodige bekkentrekkerij en 'aaaa', 'oooeeei', aiai', amaai, da was ne scherpe' begaven we ons van bak naar bak. Want dat was het. Af en toe kwamen we bakken tegen waar we in moesten wandelen. Houten bakken van 1,50 op 2,5 meter. Met vuiligheid in. En daar moesten we dan met onze blote voeten door. Just ne nest mieren mankeerden we, verder hebben we alles gehad: stinkmodder, bladeren, dennenappels, zand, zandsteen, zandsteentjes, boomschors, ... hetzelfde als er op da pad lag dus. Er is echt een reden waarom den A.S. Adventure wandelschoenen verkoopt. 'Da's toch een ervaring' hoor ik u graag zeggen... Klopt, maar als ik die ervaring had gewillen, had ik wel eerder blootvoets naar den bakker of beenhouwer geweest... Het leek of de rest van het gezelschap ook veel vlotter ging dan ik. Ik zal allicht té gevoelige voetjes hebben...

Verder lummelen we den dag een beetje weg: er wordt wat gecricket, badminton gespeeld, foto's geordend, gelezen, met waterballonnen gegooid en op papegaaien gejaagd. Misschien moet ik dat laatste toch even verduidelijken. Enkele plaatsen voor ons staat een koppel en die hebben 2 papegaaien mee, roodstaartpapegaaien. Erg irritant, want die doen andere vogelgeluiden na. Waar ik in het begin van de vakantie dacht 3 pinguins, een zeearend en een tjiftjaf gehoord te hebben (zelfs bevestigd met de app) bleek dat dus al de hele tijd da roodstaartgeval te zijn. Omstreeks 17.00 had hij dus zijne moment gekozen en wilde hij zelf dronegewijs de camping te verkennen. Heel ons campinghalfrond stond in rep en roer want zo gaat dat op de camping: iedereen wou da beest spotten. Hij bleek in een boom boven onze tent te zitten. Beetje vreemd als ge van niks weet en er staat volk te kijken in de richting van uw tent. Ik voelde mij toch een bekke ongemakkelijk en deed dan toch maar nen boxershort aan. Maar daar had het niks mee te maken... Het ging dus om de papegaai. Niet mijne papegaai, maar nen echte papegaai.
De eigenares in alle staten en bleef maar in haar handen klappen en met een potteke schudden. Maar Milo (de papegaai) had geen zin in koppiekrauw en bleef geduldig zitten in zijnen boom. Na enige tijd had iedereen toch genoeg van ne vogel in nen boom en keerde de rust weder op Auf Kengert.

Gezelschapsspel bovengehaald en de avond rustig verder gezet...

Geschreven door BC2800