Vandaag een changement de planning en een serieuze.
Er stond een bezoek op aan La Rioja, de wijnstreek en bekend van de Temperanillodruif.
Anderhalf uur rijden vanaf de camping met een bezoek aan Laguardia (middeleeuws wijndorpje) en een wijnproeverij.
Maar de vakantievermoeidheid slaat toe en ik (we) krijgen ons niet bewogen om daar naartoe te rijden. We hebben al iets soortgelijke gedaan in Saint-Emilion en we kijken echt op tegen de rit. Spijt? Misschien achteraf maar een reden te meer om hier nog eens te passeren.

Dan maar met De Sloefy's naar San Sebastian want de kids hadden het 112-jarig pretpark nog te goed.
Inge en Dany met de trein, wij met de auto en dan een ticketje gekocht voor de Funicular die ons naar boven brengt. Txuk txuk toet toet, het geluid van een Baskische trein.

Eens boven moeten we voor elke attractie betalen: 2 of 3 euro per persoon.
We zagen op de plattegrond zoiets als boomstammetjes en besluiten dat eerst te doen. Een halfuurtje aanschuiven. We stappen in de bootjes die precies al 100 jaar meegaan. Op de getekende plattegrond leek het op zo van die typische pretparkboomstammetjes maar niets is minder waar. Ook deze keer verwijs ik graag naar het uit te komen vakantiefilmpje maar de volledige rit duurde de volle 2 minuten (getimed met de camera), vond plaats in een lange, betonnen badkuip en onderweg kreeg je 1 Peter Pan te zien in een grot. Niets was in het thema van Disney of Peter Pan. Vreemd.
Daarnaast was er nog een rollercoaster: je kan plaatsnemen in een treintje. Jouw compartiment sluit alleen met een kettingkje en voorts zit je los.
In het midden zit een man... tja... hij zag er uit alsof hij al een aantal kinderen had opgegeten en die op zijn maag bleven liggen.
Die man zorgde er voor dat de fysica van het treintje klopte wat betreft de middelvliegende kracht én hij had, letterlijk, de rem in zijn handen. Een lange stok die vooruit kantelde (sneller) Of naar zich toetrok (trager): de basis van een rollercoaster dus.
Verder waren er nog botsauto's uit de tijd toen het merendeel van de Foo Fighters bij Nirvana speelde of zelfs nog niet geboren waren.
Kinderen konden het anders wel appreciëren.
Voor meer Monte Igualdo-plezier verwijs ik u graag door naar de film.
Daarna nog even San Sebastian in, wat geocachen, iets gedronken en weer op weg naar de tent.
Inge en Dany waren uiteraard ook erg benieuwd naar de zonsondergang en die flysch.
Dus na het eten brengen we ze naar 'ons speciaal plekje': zwaar bewolkt en hoog water dus geen hol te zien. Maar dat is niks. We moesten toch nog aan ons 40.000 stappen komen per dag 🙄

Morgen geven ze beter weer, dus proberen we het nog een keer.

Geschreven door BC2800