De laatste échte vakantiedag voor ons vandaag. Morgen beginnen we stilletjesaan de luifel en voortent af te breken zodat we donderdag rond 8 uur 's morgens kunnen vertrekken. Ze geven 32 graden vandaag en rond 8.30 uur beginnen we da al te voelen in de tent.
Imke mocht vandaag mee in de volle natuur gaan paardrijden... wekker gezet en om iets voor 8 aan de stallen. Van Robin en Lotte was er nog geen sprake, die lagen nog veel te goe. Opzadelen, kammen, weet ik veel wat er gebeurt met die knollen. Ik vind da allemaal ma wa raar, in cowboyfilms springen die ook gewoon op hun paard en staat da klaar... neeje... hier duurt da wa langer... en daar nog een riempje en daar nog een hoefijzerke....seeeeg.
Dus goedgemutst vertrokken, de bossen en bergen in. Anderhalf uur later keerden ze terug maar al wandelend... oei... imke haar gezicht sprak eigenlijk boekdelen, er was iets gebeurd onderweg.
En wat dat precies was...dat leest u morgen... 😁

Neenee, grapje... blijkbaar was het buiten de piste rijden iets moeilijker dan gedacht. De paarden gedroegen zich anders, het rijden was wat anders, paniekaanvalleke... allez, het was niet wat ze in gedachten had...maar wel een ervaring rijker.

Nadien is gans de familie opgestaan, ontbeten met donuts en dan tegen de middag naar de zilvermijn.
Tickets gekocht, zone belachelijke helm op onze kop en dan in een treintje 800 meter diep den berg in. Daar was het 12 graden, buiten 32 graden... dan verschoten ze allemaal als kik in die mijn wa lig te niezen....
De zilvermijn was wel indrukwekkend. Deze was in bedrijf sinds de middeleeuwen... je kon zelfs zien wanneer het buskruit en dynamiet werd uitgevonden aan de grootte van de gangen.
Een toer van 1.2 kilometer door de diepste krochten van Oostenrijk. Het was erg ongezond om er te werken vanwege de lucht en veel berg boven u maar ze zorgde voor 85 procent van de zilverproductie ter wereld. Echt indrukwekkend. We zijn wa langer beneden gebleven en nog serieus gevloekt: die kinderen van ons zijn écht nie handig met een houweel en hamer. Ik had nochtans een plan om onze toekomst te verzekeren maar die kinderen wilden nie meegaan int verhaal. En in da treintje.... blijkbaar zeiden de bergmannen 'Gluck Auf' tegen elkaar als ze in de mijn vertrokken. Alleen had ik echt 'Broek af' verstaan, een eerlijke vergissing. Dus als da treintje vertrok riep ik, samen met de rest: Broek af... allez...twas weer nie goe...

Daarna terug 32 graden, echt broek af nu en zwembroek aan. Duik int zwembad, aaaaah... verfrissing... amaai, heerlijk.
We zien precies toch wa wolken afkomen ondertussen... wa ga da zijn?
Een halfuur later zit heel de camping in zijn tent of caravan te wachten tot de apocalyps over is. Na 20 minuten komen de eersten voorzichtig naar buiten, de natuur nog nalekkend en ge zag ook den berk naast ons zijn eigen afvragen wa der net gebeurd is.
Allez, onze klapkar kan wel tegen een stootje, zoveel is zeker.
Nu den avond beginnen me wa rijst, kip allez een echt skittelbrodrecept en dan genieten van de voorlaatste avond.
Mocht er morgen gene blog meer komen, dan is dit de laatste...
Bedankt om ons zo te willen lezen en voor zij die er spijt van hebben da het al gedaan is... ge moogt ons altijd sponsoren zodat we nog ne keer op congé kunnen en weer aan nen blog kunnen beginnen.
Soit... we hebben ne geweldige congé achter de rug en hebben echt genoten van elkaar en van ons vakantieland. Allez, nie fysiek genoten van elkaar eh want met drie kadeejen in een tent... da ga nie zenne...
Tot gauw !!! Xxx

Geschreven door BC2800