Wekker 430 uur, ontbijtje en koffie erin om om 530 uur op de jeep te stappen. Weer vanuit de Delta vertrekken we, maar niet zonder een groot bedank van het kamp personeel. Enorme gastvrije mensen de botswanen! En zelfs het kamperen viel me erg mee, ook wel eens goed om zonder stroom en netwerk te zitten, maar dan wel voor maar een paar dagen.

Terwijl onze Nomad familie en een andere familie vertrekken, kwamen zij al snel vast te zitten in de bagger. Met twee trucks moeten we ze eruit trekken. En toen begon de vijf uur durende hobbelige tocht richting Maun. Als je liet plassen of nummer twee moet doen, kan dat gewoon langs de weg, busschy busschy, zoals dat hier genoemd wordt. Na het desinfectie station, gaat echt nergens over hoor, hebben we onze schoenzolen gedesinfecteerd en nemen we hopelijk geen enge ziektes uit de delta mee richting de bewoonde wereld.
Al zagen we er wel huttendorpjes onderweg en natuurlijk ook wat wildlife, maar na het desinfecteer station, zat de vaart er lekker in. De snelheid werd verhoogt van 15 naar 40 km/u. En kwamen we al meer richting het stedelijk gebied en liepen de koeien, geiten en ezels weer als wildlife in het wild.
Nog een truck van vreemde weggebruikers tot het midden van zijn jeep vast en onderwater. Ook hier hebben onze tijdelijke Tourguides ze uit de brand geholpen.

In Maun een korte lunch, om vervolgens een pitstop te maken bij de lokale super en wat proviand in te slaan. We gaan weer verder met
Rick in Otis, nu richting Nata. Wederom een paar uur rijden, dus deze dag staat vooral in het teken van reizen. Maar het eerste deel van de reis bedraagt dan ook een km of 5700. Een scala aan landschappen diversiteit, in Botswana is het echt natuur en dieren.
Uiteindelijk komen we rond 19 uur aan bij Elephant Sands lodge (where elephants rule), een lodge park waar natuurlijk ook gekampeerd kan worden. In theorie kampeer ik eigenlijk ook met een tent op palen, maar heb gelukkig wel een bed. Maar nog steeds geen stroom, internet of warme douche, wel een killer wesp in de tent (die mega groot was en wel weg moet voor ik ga slapen).
Joseph en Rick hebben weer ons avond maal gekookt en uiteindelijk was het half tien dat we in de bar ruimte zaten. Het kamp doet zijn naam eer aan, want er kwam een olifant lekker water drinken.
Tijd om te gaan slapen, niet dat we echt vroeg hoeven op te staan. Maar ondanks dat je geen moer doet tijdens het rijden, is het best wel vermoeiend.

Geschreven door Bastians.vakantie