Op de terugweg naar huis probeerde ik nog wat geld te pinnen, danwel Vd creditcard af te halen. Maar op een of andere manier lukte het niet. Pas Vd bank werd wel geaccepteerd en je kon het hele menu door, maar uiteindelijk kwatte hij de pas gewoon uit.
Bij meerdere atm’s geprobeerd maar geen succes en dat terwijl ik genoeg saldo erop heb staan.

Na een nachtje slapen dacht ik toch echt ik heb een wereldpas, maar wat blijkt je moet deze activeren in delen buiten Europa. Stom had ik toch kunnen weten. Uiteindelijk lukte me het wel via de app te activeren, zonder de scanner nodig te hebben.
Anders had ik echt een probleem, gezien ik nog maar iets van 300 baht heb. Gelukkig is de wijziging direct doorgevoerd, ik kon pinnen en heb geld voor de laatste twee dagen.

Even koffie wezen drinken in een shopping Mall, die dingen zijn hier echt mega groot. In Mike shoppingmall maar weer twee nep polo’s gekocht en een Adidas trainingsbroek voor 1200 baht ( broek is misschien wel nodig in het vliegtuig).

Later nog even verderop voor een prikkie een bakkie gedronken en weer terug gelopen naar het hotel. Eigenlijk een doe het niets dag. Al moet ik zeggen volgens de Apple gezondheid app, loop ik elke dag wel 20 kilometer.

Ik heb een reactie op mijn zus haar mail getypt. We hebben elkaar inmiddels al drie jaar niet gezien. Zo gek als alles gelopen is, wil ik net als zij niet dat we later terugdenken en spijt hebben van geen contact. In mijn reactie vertel ik haar dat we elkaar met respect moeten kunnen behandelen en dat ik open sta voor contact. Echter zal het nooit meer zo worden als dat het was helaas, want er is zoveel gebeurt.

‘S avonds ben ik opnieuw gelopen naar de boulevard en ben gaan eten bij het hardrock café, stond ook al op me lijstje voor deze vakantie. Werd zelfs aangezien als een van de bandleden.

Naderhand rustig richting Hooters gelopen, waar de wedstrijd Mexico Brazilië opstond. Uiteindelijk is Brazilië er vandoor gegaan met de winst.
Yen was er helaas niet en vanavond speelde ook niet de normale band, wel de Filipijnse bassist. Die had me ook aan hun tafeltje geparkeerd. De normale gitarist was nu ineens de drummer en de zangeres had ik al eerder gezien. Ze kan wel goed zingen, maar de vervangende toetsenist was echt een prutser. Hij kon vaak de melodieën niet juist spelen of zelfs de juiste toon vinden op zijn keyboard.

Nog even een potje gepoold met de bassist en daarna begon de wedstrijd Japan België. Nu ben ik helemaal niet zo’n voetbalfanaat, maar vindt het WK of EK altijd wel leuk. En ondanks dat ik het de Belgen gun, gun ik het Japan meer (door yen, hij vertelde me eerder al dat Japan als slecht gezien wordt door de wereld. Zogezegd onderdrukt door China).

Geschreven door Bastians.vakantie