Op zich is er weinig te doen in Juan Dolio, maar dat is goed, moet ik wel een dagje rust pakken.

Heb wel gekeken of er iets aan activiteiten zijn, maar dat is allemaal richting Santo Domingo (waar ik morgen heenga). Dus toen ik om 8 uur uitgeslapen was en een paar smerige oploskoffie had gedronken, ben ik richting het strand gelopen. Had ook de auto wel kunnen pakken, maar had het liefst zo min mogelijk aan spullen mee waar ik op zou moeten letten als ik het water inga.

Het zonnetje liet even op zich wachten en er was ook letterlijk geen kip te bekennen. Zag alleen een net-visser voorbij gaan en een aantal souvenir verkopers. En gezien ik van elke vakantie altijd een aandenken meeneem, besloot ik uit hout gemaakte beeldjes te kopen. Een schildpad 🐢 en een walvis 🐋 (welke ik hopelijk komende week nog ga zien). Kletspraat met de verkoper gehouden en ook gevraagd om veiligheid in/op de Dominicaanse. Volgens hem zit het hier wel goed, want ach in welk land loop je geen gevaar 😉.
De visser kwam met zijn eerste vangst uit het water, ik dacht nog die gaat voor langoustines, maar waren sardines. En nog veel ook.

Een stel uit Polen 🇵🇱 kwamen er ook bijstaan kijken en heb even een praatje met ze gemaakt. De man had jaren lang in Australië 🇦🇺 gewoond en verbleef nu naast in Polen, vier maanden per jaar hier op de Dominicaanse 🇩🇴.
Best nog wel een spiritueel stel. Ik sprak mijn medelijden voor de dieren uit, zwerfhonden die ik zag, maar ook het hoopje vis wat voor me lag (bij ons krijgen ze nog een klap op de kop).

Inmiddels was het zonnetje ook doorgebroken. En dat vroeg natuurlijk ook om nodige afkoeling. Beetje gesnorkeld in de zee, maar zich was door het onstuimige water, slecht. Dus bleef een beetje in het lage water, had me al gestoten/gesneden aan een stuk koraal 🪸. Zag ook weinig vis 🐠 🐟 zwemmen, behalve sardines en een paar siervissen.
Toch in het lage water verblijven werd beloond met een gouden kettinkje, welke ik in het zand zag oplichten.
Nu heb ik geen verstand van goud, maar de pool wel en die gaf aan dat het een 18-karaats ketting is. Misschien ga ik hem nog wel dragen ook.

Uiteindelijk nog even bij het zwembad gezeten van het appartement en met een collega gesproken. Ze doen rare dingen op Schiphol.

Vanavond bij een Argentijns restaurant gegeten, “Paladart”. Waar ik een lekker carpaccio-tje heb gehad en daarna een mega t-bone 🥩, nomnomnom. Had ook wel een volle pens. Personeel heeft het gezicht wel op onweer staan, kijken niet echt vriendelijk en vragen ook helemaal niet of het naar wens is (zoals wij dat doen bij ons).

Geschreven door Bastians.vakantie