Vandaag hebben we veel wandelingen gemaakt door de omgeving van Malea-Lea.

De eerste was pas om 9 uur vanochtend, maar was gelijk een rondleiding is door een dorpje naastgelegen aan de campsite/lodges.
Op een begroeid stukje rode aarde wonen de mensen hier in kleine huisjes 🛖, die ook zijn omgetoverd tot tavernes of winkeltjes. Heel simplistisch was het eerste winkeltje waar je wat chips, frisdranken 🥤 of eigengemaakte snacks kon kopen. Hier heb ik dan ook wat snoepwerk gekocht om aan de kindertjes in het dorp te geven. Want dit stukje Engels kennen ze maar al te goed.
Enkele bewoners van het dorp zijn onze tourguides en laten ons zien waar de chief van het dorp woonde en hoe de regels van samenleving alhier zijn opgesteld. De chief kan bijvoorbeeld alleen maar worden opgevolgd door een zoon, niet een dochter. Als hij geen zoon zou hebben, dan zou het een neefje moeten zijn. Maar men kan hem hier vinden achter het huisje met de blauwe deur.

Ook vertelde ze ons hoe de planten hun functie hier hebben en hebben we een dame bezocht die bier brouwt, tot ze met pensioen mag. Voor haar huis/brouwerij, zaten enkele dorpsgenoten al om 930 uur haar kunsten te proeven, al zag het brouwsel er niet uit zoals we het bier 🍺 kennen. Ik moest sowieso afslaan, maar moet zeggen dat ik er ook geen enkele moeite mee had, toen ik de witte brei zag.
We liepen achter het dorp langs, om bij een oude mijnwerker zijn huis te zien, maar moesten eerst zijn kudde stieren 🐂ontwijken. Maar dit was het enige volwaardige huis (die op ons Europese stijl lijkt) die aan de rand van het dorp was. Hij had het dus wel goed geboert, want de meeste mensen hier zagen er arm uit, in ieder geval als ik het vergeleek met onze standaarden.
Heel triest liepen we ook langs een begraafplaats, waar jonge mensen begraven lagen, 12, 27, 34 💀 veel ouder zag ik zo snel niet. Maar de tourguide legde ook uit hoe het rouwproces en de rituelen hier omheen werkte. Gelukkig sloten we de rondleiding door het dorp en van onze hike af in een eigen gemaakte souvenir winkeltje 🏬 , met simpele dingetjes. Onderzetters, hoeden van stro 👒en nog veel meer van dit spul.
Respect voor de mensen hier (ook al ben ik blij dat ze niet onze leefstandaard kennen, gezien de meeste hier geboren en getogen zijn).

In de middag was een bezoek aan de grotten hier gepland, maar hiervoor moesten we wel een paar km’s door de bergen heen klauteren.
Ook nu werd de tour weer door twee guides uit het naastgelegen dorp gedaan. Maar we hadden ook de huishond mee als gezelschap. Hondje zat wel vol vlooien.
Zo sta je boven op de rots 🪨 het dal in te kijken en kort erna waren we onderin. Afgebrokkelde stukken steen die zo groot zijn als een kleine flat (dus best immens groot).
Bij de eerste grot, stond een groepje kleine kinderen in een koor te zingen. Waar voor hun 50 rand veel is, was dit voor mij een kleine gift en beter dan snoep natuurlijk. De grot was ooit het slachthuis van de “Buschman”.
Er zat een logische ligging tussen de grotten, want door het slachten in de eerste grot, werden de dieren verderop gejaagd, in het nauw. Was ook een echoput, hard geluid hoor je weerkaatsen op de rotsen tegenover de grot. De andere grotten waren ook voorzien van tekeningen, al waren deze al wel aangetast door toeristen (onbegrijpelijk eigenlijk).
Maar ja als je het dal in gaat, moet je er ook weer uit en de terugweg naar de lodges was lang.

We hebben even lekker koffie en dergelijke gedronken, bijkomen. Voor in de namiddag het lokale koor uit Malea-Lea en een lokale band kwamen spelen. Het koor was een samenstelling van mannen/vrouwen/jongens en meisjes, die allen een rol in de muziek hadden. Ze lopen weliswaar in afgetrapte versleten kleding, maar maakten er een mooie show van. De jongens van de band hadden hun instrumenten uit afval gemaakt, ijzeren blik/stok en snaren als gitaar. Een olievat 🛢️, binnenband en twee flexibele pijpen waren de drums 🪘 🥁.
Uiteindelijk waren een paar van de groep en ik zo gek om ook nog even mee te dansen. Het ziet er zo makkelijk uit, maar wij Europeanen zijn niet zo ritmisch tov de Lesotho’s.

Avondeten en koffie waren de goede bodem om (al bak ik er geen moer van) Godfrey met poolen te verslaan.

Morgenvroeg vertrekken we weer naar Zuid Afrika.

Geschreven door Bastians.vakantie