Je moet er even een stukje voor rijden en terug natuurlijk, maar dan krijg je ook wel wat.

Na een aantal pogingen om geld te pinnen, wat gisteren al niet lukte, ving ik deze ochtend ook bot. Zo irritant, wetende dat je genoeg geld op je rekening hebt en ook je creditcard genoeg op de balans heeft.
Gelukkig had ik nog dollars en genoeg peso’s om Luis van Hawk Flying te kunnen betalen, maar misschien ook een les om voortaan altijd genoeg contant mee te nemen (niet teveel op plastic vertrouwen).

Het was sinds gisteren al aan het regenen, maar richting de jumpspot klaarde het op gelukkig. Anders werd de sprong gecanceld.
Naast mij was er ook een Amerikaan met zijn twee zoontjes die gingen vliegen. Leuke gesprekken mee gehad en uiteindelijk geluncht en een afspraak gemaakt voor morgen. Dan gaan we raften.

Maar voor we dat gaan doen, eerst nog even door de lucht zweven. Was best zenuwachtig, gedachten dat een ding verkeerd we naar beneden zouden storten. Al is dat een controledingetje. Ik kreeg instructies, ga lopen en als de instructeur zou zeggen rennen, “ren”. Na twee stappen zetten, hingen we al in de lucht. En waaauuuuuuuuwwwwwwww wat is dit gaaf, werd er stil van!! Uiteraard was die stilte weg in de review die ik schreef. Maar zeer zeker raad ik dit een ieder aan om te gaan doen.

Al is het tochtje door Jarabacoa al de moeite waard, tussen de vele kleine nederzettingen, mooie natuurplaatjes. En ook al is het weekend verbaast het me toch altijd dat mensen hier in groepjes samenhangen of een beetje in de rondte rijden op een brommertje. Maar denk wel dat ze 20 uur van de dag werken, zodra er maar iemand als klant zich meld. Ook wel grappig dat ik het besprak met Dan, wat een cultuurverschillen er tussen Amerikanen/Nederlanders en de Dominicanen zijn.

Geschreven door Bastians.vakantie