Vanmorgen half 8 op. Om acht uur is het ontbijt. Onze gastheer en gastvrouw staan al klaar. Er zitten al twee gasten aan tafel die bijna klaar zijn. Het ontbijt is vandaag eenvoudig. Koffie met geroosterd brood. Er zijn veel soorten eigengemaakte jam. Enkele zijn van bessen die hier alleen op het eiland groeien.
Na het ontbijt rijden we eerst naar het visitor centrum en kopen een dagkaart. We krijgen ook tips voor dingen die we kunnen doen. Voordat we daaraan beginnen rijden we eerst naar Norris Point om een boottochtje te gaan maken. We volgen de borden naar het ticket Office van Bon Tours. We blijken niet op de juiste plek te zijn. We moeten de weg terugrijden en blijven volgen totdat we bijna de zee inrijden. Eenmaal in Norris Point kopen we de kaartjes en wachten op de boot. Het is nog niet erg druk. Net voor tijd arriveert er een bus met Canadese bejaarden. De bemanning begint direct met het creëren van een sfeertje met flauwe grapjes. De busgasten genieten. Wij vinden het iets minder, maar we komen voor de omgeving en trekken ons er niets van aan. De Bonne Bay tour gaat beginnen. We varen de Bay in. Je kunt aan de rotsen langs de kant goed zien welk geweld deze Bay heeft laten ontstaan. De aardlagen zijn goed zichtbaar. Hoog op een van de hellingen broeden sea eagles. Het jong is dit jaar erg laat met uitvliegen volgens onze gids. Het weer wordt steeds zonniger en we genieten van ons tochtje. Als we halverwege keren krijgen we steeds meer zicht op Tablelands. Bergen die ontstaan zijn uit de botsing van de aardschollen heel lang geleden. De rotsen hebben een roestbruine kleur als gevolg van een hoog gehalte ijzer in het gesteente. Er groeien geen bomen en maar weinig planten. Op onze terugtocht varen we langs vissers die op een traditionele manier op makreel vissen. Er is een net gespannen tot op de bodem van de Bay. Met een kleiner net worden de makrelen daarna uit de ontstane fuik gehaald. De vissers denken vandaag zo’n duizend kilo gevangen te hebben. We bekijken het schouwspel even en varen daarna verder. Aan het einde van de tour worden al onze reisgenoten naar het onderdek gelokt om tot ere Newfoundlander te worden benoemd. Het geeft ons de gelegenheid om rustig aan alle kanten te fotograferen. Hierna gaan de bejaarden van boord. Hun bus is intussen om de Bay gereden en pikt ze weer op. Wij varen terug naar Norris Point. Omdat het intussen al over half een is nemen wij een lunch met koffie en wraps. Dat is best bijzonder, want meestal gunnen we ons daarvoor geen tijd. Hierna gaan we op weg naar de Tablelands. Met regelmatige fotostops rijden we verder. We keren pas als we bij Troutriver zijn. Anneke ziet waslijnen met kleurige dingen eraan. Het blijken gebreide sokken en mutsen te zijn. Daar moet breifanaat Anneke even een foto van maken. Ik bekijk intussen het strand. We rijden verder naar de parkeerplaats bij Tablelands. We parkeren en maken de wandeling. Het is een mooie tocht door dit vreemde roestkleurige landschap. Links en rechts stroomt helder water de hellingen af. Op sommige plekken groeien vleesetende planten. Op andere plekken staan de gebruikelijke Canadese kruiden te pronken. Aan het eind van het pad hebben we uitzicht op hellingen met helemaal bovenaan nog wat sneeuw. Er valt hier in de winter wel zes meter sneeuw. Er is ook een wat grotere beek, waar Anneke even het water moet voelen. De kou van het water valt reuze mee. Het is nu tijd om naar de auto terug te keren. Rond vier uur komen we aan bij de auto. Na een colaatje gaan we op weg naar Rocky Harbour. Het is ruim een uur rijden. We rijden meteen door naar Lobster Cove Head net buiten het stadje. Het is intussen bewolkt geraakt. Van het prachtige uitzicht is nu weinig meer over. Op Lobster Cove Head staat een schattig wit vuurtorentje. We lopen er omheen en nemen foto’s van de vuurtoren en de begroeiing. Van Lobster Cove is maar weinig te zien. Het is intussen zes uur, tijd om te gaan eten. Vandaag kiezen we een typisch Canadese eetgelegenheid. We eten een vissoepje met als hoofdgerecht Surf and Turf. Oftewel steak met garnalen. Het is voedzaam, maar niet erg bijzonder. Met een Iceberg biertje en een Sprite spoelen we alles weg. Na het eten rijden we terug naar ons keldervertrek in de Evergreen Inn. Het is intussen gaan regenen. Later op de avond gaat het ook nog onweren, maar wij slapen er niet minder om.

Geschreven door Anneke-en-leen.op.reis