Na weer een paar dagen heerlijk gechilled te hebben in Pokhara ben ik weer op pad gegaan. Via een nepal reizigersgroep op facebook op heb ik een Duits meisje leren kennen en zijn we samen vanuit Pokhara naar Chitwan national park afgereisd. Het was weer een interessante bustocht. Allereerst waren we 1.5 uur te vroeg op het busstation (6 uur en bus vertrok om 7.30uur smorgens) en rond 4 uur smiddags waren we in het dorpje dat aan het park grenst. In de bus naast een gekke amerikaan (hij vond het aantal landen dat je bezoekt belangrijker dan de landen zelf en hetzelfde gold voor de vogels, hij was een echte vogelliefhebber.. we hebben hem proberen te negeren) ook een leuk stelletje ontmoet, een poolse dame uit london en een nepalese jongen uit het dorpje waar we naartoe gingen. Bij aankomst konden we met hun meeliften naar hun hotel, wij hadden namelijk nog niks geboekt. We kwamen uit in de Crocodile safari lodge. Na even gechilled te hebben zijn we het dorpje gaan verkennen, we kregen zelfs een gids mee om ons meteen naar de interessante plekken te leiden. Het duurde dan ook niet lang voordat we olifanten en krokodillen hadden gespot. De olifanten zagen er alleen niet heel blij uit, ze zaten vast met kettingen en ze werden gebruikt voor safari tochten. In eerste instantie was dat ook de reden dat ik niet naar dit park wilde komen, alleen mijn alternatief (een ander nationaal park) lag te ver weg. De krokodillen zagen we wel in het wild. Een rivier was de scheiding tussen het beschermde gebied en de 'buffer zone' waarin wij zaten met onze lodge. Het was dus al mogelijk om vanuit de buffer zone de krokodillen in de rivier te zien. We hadden besloten om de volgende dag een tweedaagse jungletour te gaan maken en hadden dit vanuit onze lodge geregeld. Het is namelijk verplicht om met een gids te gaan. De volgende ochtend begonnen we met een kanotocht over de rivier, voordat we goed en wel in de kano zaten, zagen we een olifang een lekker bad, tientallen meters van onze boot vandaan. Het was nog ontzettend mistig dus dat maakte de boottocht extra spannend, naast het feit dat er overal om je heen wilde dieren zoals krokodillen, neushoorns en tijgers (bijna letterlijk) kunnen opduiken. Het duurde ook niet heel veel langer voordat we de eerste krokodillen zagen en na een uurtje zagen we zelfs een neushoorn! We hebben toen ook even aangemeerd om het grote dier van nog dichterbij te gaan bekijken.
Na ongeveer twee uurtjes zat de kanotocht erop en werden we ergens aan de andere kant van de rivier afgezet. Na een korte pauze, wat veiligheidsinstructies en een jointje, gingen we op pad. Het eerste stuk was nog op wandelpaden maar daarna gingen we kriskras door de jungle lopen op zoek naar de wilde dieren. We hebben nog veel bambis, apen en wilde zwijnen gezien. Hier en daar hebben we nog aan tijgerpoep en neushoornplas kunnen ruiken maar deze dieren hebben we helaas niet meer gezien. Aan het einde van de dag hebben we een bus gepakt naar de andere kant van het park naar een afgelegen dorpje. Zo hadden we toch nog onze eigen jeep safari want we konden bovenop de bus zitten! Na de bus hebben we een shortcut genomen waardoor we letterlijk door het hoge gras onze eigen weg moesten vinden (nog steeds in het neushoorn en tijger gebied, owja en slangen.. lekker spannend dus). Als dat nog niet genoeg was moesten we ook nog een rivier oversteken, dus schoenen uit en het water in. Gelukkig was het niet heel diep en waren er geen krokodillen. En was het water nog best warm. In de schemering kwamen we aan in onze homestay in het afgelegen dorpje. Alsof we nog niet genoeg avontuur en adrenaline voor één dag gehad hadden zijn we ook nog een avondwandeling gaan maken door het dorpje, in het donker. Gelukkig nu geen wilde dieren tegen gekomen. De volgende ochtend vroeg opgestaan en het nabij gelegen bos in gegaan. Hier hebben we de rivier en het zo genaamde 'tijgerpad' gevolgd, dit is het pad van de tijgers. We zagen ook veel tijger footprints (en poep). Verder zijn we in de buurt geweest van een 'great hornbill' (dubbelhoornige neushoornvogel), hier zijn er naar schatting maar 30 a 40 van in het hele park. Helaas niet gezien maar wel gehoord en horen wegvliegen! We zijn naar een mooi verscholen uitzichtspunt gelopen waar onze gids voor het laatst een tijger gezien had. Hier hebben we een paar uur gezeten en lekker geluncht. De tijgers hielden zich verscholen vandaag. We zijn dezelfde weg terug gaan lopen en kwamen een tijger footprint tegen die bovenop die van ons was!! De adrenaline kikte er toen wel weer even in! Onderweg naast de vele herten en apen nog een neushoorn tegen gekomen. Vlak voordat we het bos uitliepen werden we nog even opgeschrikt door een brul geluid, gelukkig was het 'maar' een wild zwijn. Toen nog even met knikkende knieën terug gelopen naar onze homestay. Nu nog even met daglicht door het dorpje kunnen lopen. Alles was van natuur gemaakt en er was geen elektriciteit en mobiel netwerk.
Die avond vroeg naar bed want de volgende ochtend moesten we vroeg op. Om 5 uur ging de wekker. We moesten vroeg vertrekken want Lea, het duitse meisje waarmee ik was moest de bus naar Kathmandu halen. Rond 6 uur vertrokken we vanuit de homestay, in het donker en de mist. We moesten een gebied doorkruisen wat bekend staat voor 'overstekende' neushoorns en tijgers om eten van het land te halen bij het dorpje.. en een zijtak van de rivier was iets hoger dan verwacht waardoor we weer een riviertje moesten oversteken (nog steeds donker en mistig..). We zagen de eerste bus net voor onze ogen wegrijden en zijn toen het eerste deel via de weg gaan lopen totdat we de tweede bus konden pakken, onderweg kwamen we de eerste bus weer tegen die we eigenlijk moesten hebben en zijn overgestapt. Deze bus reed direct naar het begin punt vanwaar de bus naar Kathmandu vertrok. Rond half 9 kwamen we daar aan en is Lea met de bus vertrokken. Toen hebben we nog even wat thee gedronken en zijn we in een overvolle bus terug gegaan naar ons hotel. Onderweg nog een ongeluk tegen gekomen en een olifantenfestival. Hier ben ik later nog naar terug gegaan. Het festival was in het leven geroepen om de vrijheid van de olifanten te vieren. Dit werd alleen gevierd met olifanten die in gevangenschap leven. Er werden olifanten races en olifanten voetbal wedstrijden gehouden. Voordat ik naar dat festival ging, had ik nog even bij het hotel een kopje thee gedronken met de mensen daar. Toen kwam er ook een oud vrouwtje langs. Ze ging langs de deuren voor geld om de bus te kunnen betalen naar huis. De bus waarin ze zat was namelijk na een korte stop zonder haar en met haar spullen verder gereden. We hebben haar genoeg geld gegeven en een kopje thee. Ze bleek 101 jaar oud te zijn! Ze had geen familie, niet getrouwd en was nog maagd. Het tegenovergestelde geldt trouwens voor de eigenaar van het hotel. Hij trouwde op zn 17de met een 14 jarig meisje, het was geregeld door hun ouders, niet veel later kregen ze ook kinderen die nu inmiddels 22 en 24 zijn.
De volgende ochtend spontaan besloten om weer verder te gaan. Na het ontbijt kon ik nog net de bus halen naar Lumbini.

Geschreven door Anne.derks