Na Nagarkot nog één nachtje in Kathmandu geslapen, waarin ik deze keer niet door een aardbeving maar door de politie midden in de nacht wakker werd gemaakt. Ze waren opzoek naar iemand, gelukkig niet naar mij.
Smorgens vroeg tas gepakt en samen met Giano naar de bushalte gelopen. Aangezien de gast van de receptie nog lag te slapen en niet wilde opstaan (ik vermoed korte nacht door de politie) hoefde ik niet voor deze nacht en het busticket te betalen (die hadden zij voor me geregeld). 'Pay when you will be back', geen idee of ik nog in Kathmandu terug kom maar wel fijn!
Het was een lange bustocht, waarbij we een aantal keer lang hebben stil gestaan langs de weg, geen idee waarom. Éen keer was zelfs bij een politie bureau, ik vemoed dat de buschauffeur iets geraakt had langs de weg want hij was niet blij. Na 8 uur en 200 km verder kwamen we aan in Pokhara, een klein stadje aan een meer met uitzicht op het Annapurna gebergte. In de bus hadden we nog een jongen uit Alaska ontmoet (Eli) en meg zn drieën hebben we een hotel opgezocht. De volgende dag zijn we alledrie onze eigen gang gegaan. Ik ben lekker gaan rond lopen en een beetje rondgekeken naar een leuker hotel om lekker te chillen. Savonds helaas ziek geworden van iets wat ik die middag gegeten heb denk k. Ben wel nog met de andere naar een leuk restaurant gegaan en iets proberen te eten maar het kwam er van beide kanten we er uit, was wel op de mooiste wc die ik tot nu toe op deze trip gezien heb, dat is dan wel weer mooi meegenomen. Vroeg naar bed gegaan. De volgende dag nog steeds ziek en de bijna hele dag op bed gelegen. Gaf wel de mogelijkheid om eens lekker lang met het thuisfront te bellen:) Savonds weer beter gelukkig en samen met Eli wat gaan eten en drinken. Giano was inmiddels vertrokken om te gaan hiken en nu ging ook Eli ervandoor. Heb lekker uitgeslapen, daarna mn visa verlengd en toen naar een mooie grote witte stupa gelopen op een berg, World Peace stupa. Op de terug weg nog langs het international Mountain museum gegaan. Was heel interessant. Ging over de mensen die in de bergen wonen, over de bergen zelf en ook over de mensen die de hoogste toppen van deze wereld hebben beklommen. Na deze lange dag nig even ergens wat gegeten en terug naar hotel. De volgende dag ben ik lekker gaan motorrijden. Ik had een Nepalees ontmoet en mocht zijn motor lenen! Super fijn dacht ik, alleen moesten we nog even langs de garage (olie verversen op mijn kosten), en natuurlijk de lege tank voltanken oo mijn kosten. Uiteindelijk kwam het qua kosten op het zelfde neer als eentje huren maar nu is het geld wel iets beter terechg gekomen denk k dan maar haha. En het blijft lief natuurlijk, ik had makkelijk met de motor ervandoor kunnen gaan. Na 1000 keer verdwaald te zijn, aangekomen bij twee meren. Hier even gestopt en rondgekeken. Toen doorgereden naar een mooi uitzichtspunt, Sarangkot. Op de heenweg een duitser, ook op de scooter, ontmoet. De weg ging stijl omhoog in zand en stenen. We zaten dus beiden regelmatig vast en besloten om bij elkaar in de buurt te blijven en samen omhoog te rijden. Het uitzichtspunt staat ook bekend om de mooie zonsondergang en opgang. Dit betekend alleen dat je in het donker terug moest, we besloten om dat toch maar niet te doen aangezien omlaag vaak nog iets gevaarlijker is dan omhoog, en de weg al lastig genoeg was.. Samen terug gereden, motoren terug gebracht en lekkere pizza's gegeten!
Savonds mn spullen ingepakt en me klaar gemaakt om de volgende dag met een nieuwe trektocht te gaan beginnen!

Geschreven door Anne.derks