Uiteindelijk zijn we 1 nacht in St. Lucia gebleven en hebben we helaas geen nijlpaarden🦛 over de straat zien waggelen. Wel moet je altijd alert blijven op wilde dieren want toen we ‘s avonds in de camper zaten te scrabbelen met de deur open vloog er opeens een vleermuis de camper in. Arno vond het heel grappig maar ik was er minder door gecharmeerd. Het beest kon de weg naar buiten niet meer vinden dus fladderde constant heen en weer. Arno heeft hem als een ware Freek Vonk met een handdoek gevangen en naar buiten gekregen. De volgende ochtend was ik me aan het aankleden en toen ik omkeek zat er een aap in de camper naar me te kijken. Volgens Arno moet je dan rustig blijven maar dat lukte me niet echt. Ik schrok me wezenloos en gilde de hele boel bij elkaar😱. Gelukkig schrok dat beest er ook van want hij sprong als een speer de camper uit.

Hierna gingen we op weg naar Lesotho. Even een lesje van de juf: het hoogst gelegen koninkrijk ter wereld ( althans laagste punt boven de 100 meter, hoogste punt boven de 3000 meter), geheel omsloten door Z-A en het land bestaat voor 76% uit hoogland.
Er zijn diverse grensovergangen maar de meeste zijn niet geschikt voor gewone auto’s of zelfs verboden. De mooiste grensovergang is de Sanipass maar die konden en mochten wij dus niet nemen. Ons plan was om helemaal bovenlangs naar de westkant te rijden en daar het land in te gaan.
Na met een aantal andere toeristen te hebben gesproken vonden we het toch wel erg jammer om die pas over te slaan. We hebben dus spontaan het plan veranderd. Dat is dan weer het voordeel van het laagseizoen. Er is overal plek, je hoeft niets te reserveren en kunt dus je plannen wijzigen wanneer je maar wilt.
We zijn naar een kleine camping aan het begin van de pas gereden, was ook een stuk dichterbij. Daar hebben we voor de volgende dag een tour geboekt met een gids.
Echt een topdag. Prachtig weer, leuke gids, met z’n tweetjes in een riante 4x4.
De grenspost van Z-A ligt onderaan de pas. Daarna moet je 8 km rijden en daarbij 1300 meter omhoog over een rotspad waarvan je niet zou verwachten dat er überhaupt auto’s kunnen rijden. Over die 8 km hebben we ruim 2 uur gedaan dus dat zegt wel wat.
Het uitzicht en de route waren spectaculair. Eenmaal in Lesotho keken we ons ogen uit. Je gaat daar echt 100 jaar terug in de tijd. De mensen verplaatsen zich lopend of met een paard of ezel. Het landschap is adembenemend mooi. Overal groene bergen en wijdse vergezichten met zo nu en dan hutjes en schapen met herders.
Na een picknick zijn we ook nog door een stadje gereden en daar zagen we een soort van winkelstraten die bestonden uit golfplaten hutjes met reclame erop van onder andere telecombedrijven. Dit lijkt een win-win situatie te zijn. De mensen mogen gratis een winkeltje beginnen in zo’n hutje maar moeten dan wel ook de producten van dat bedrijf verkopen. Dan hangen de simkaarten dus gezellig naast de plastic afwasbakjes en emmers. ( want van plastic reduceren hebben ze hier nog nooit gehoord).
Aan het eind van de tour bezochten we ook nog een klein dorpje waar we werden. ontvangen met een optreden en wat uitleg kregen. Dat onderdeel vinden we nooit zo prettig . We voelen ons altijd wat ongemakkelijk maar kennelijk krijgen  die mensen er geld voor van de reisorganisatie.
Al met al een topdag waar we geen spijt van hebben.

Maar goed nu wilden we ook nog wel zelf een paar dagen het land in . Volgens info was grensovergang Qatcha’s Nek goed te doen met een normale auto. Nou ik weet niet wie dat bedacht heeft maar de route deed niet veel onder voor de Sanipass. Hij staat welleswaar niet op de verboden lijst van ons Bobo camperbedrijf maar dat komt waarschijnlijk omdat nu eenmaal niet alle slechte wegen vermeld kunnen worden en ze zich mogelijk hebben gefocust op de bekendere routes en dat is dit duidelijk niet. Alle credits  voor Arno die ons heelhuids boven heeft gekregen ( heeft hij het debacle met het gat in het dak weer helemaal mee goed gemaakt😉). Hij zou zo mee kunnen doen met dat tv programma “ de gevaarlijkste wegen”. De jongelui die bij de grenspost aan het werk waren hadden duidelijk niet veel te doen en stonden met elkaar lekker te hangen en lagen echt in een deuk toen wij daar met een camper aan kwamen rijden. Ze liepen gezellig met ons mee naar alle loketten en gaven toeristische tips. Het ging er erg informeel aan toe. Een van de meisjes wilde graag in de camper kijken want ze had nog nooit zoiets gezien en toen ik haar binnen liet ging ze lekker vrijpostig op ons bed zitten en begon de boel eens goed te bekijken😂. Zodra we de grens over waren was de weg weer keurig geasfalteerd, blijkbaar met hulp van de Chinezen 🤔🫣.
We dachten dat er een camping  vlakbij de grens was maar dit bleek niet het geval. Daarvoor moesten we nog ruim  2 uur rijden. Omdat Arno het zat was besloten we heel optimistisch  om te gaan overnachten in het 1e guesthouse of B&B wat we tegenkwamen.
Al vrij snel hadden we echter door dat Lesotho echt nog niet op toeristen is ingesteld en al helemaal  niet in de streek waar wij de grens over waren  gegaan. Iedereen keek verbaasd naar onze camper, het leek of ze er nooit 1 hadden gezien.
Uiteindelijk zijn we dus maar doorgereden via een prachtige route naar een lodge met camping die ik thuis al had genoteerd. Inmiddels was het gaan regenen en ook donker dus we zagen eigenlijk pas de volgende dag dat we op een hele idyllische plek waren beland. Een lodge met allemaal leuke huisjes tegen een heuvellandschap en een camping met 4 plekjes aan een wild stromend riviertje met rotswanden er omheen.
We konden er mooie hikes maken maar dat lukt mij natuurlijk niet vandaar dat we er maar weer voor gekozen hebben om een ponytocht te gaan maken naar een uitkijkpunt van waar je de hoogste vrije val waterval van Afrika kon zien.
In Ecuador vond ik het paardrijden erg spannend maar ook geweldig om op die manier door het landschap te bewegen.
Bij een pony had ik model Slagharen in mijn hoofd maar deze pony’s zou ik toch eerder betitelen als klein uitgevallen paarden.
Gelukkig was mijn pony erg braaf.
Er ging een gids mee en de tocht was erg leuk. Langs allerlei hutjes van bewoners en mensen die op het land aan het werk waren en uiteindelijk ook een prachtig uitzicht op de waterval.

We zijn 3 dagen in Lesotho gebleven en nu weer terug in Z-A. Lesotho was erg indrukwekkend maar er is niet veel te doen behalve hiken en pony rijden.
We hebben nog een week voor we de camper weer in moeten leveren en hebben er nu toch voor gekozen om via de kust naar Kaapstad te gaan. In het binnenland is het smoorheet (36 graden) en eigenlijk zijn we het meeste in ons element als we dieren kunnen spotten. We zijn nu in Mount Zebra en gaan morgen door naar Addo Elephant park.

Groetjes van ons

Geschreven door Anjaenarno.reisdagboek