Afgelopen zondag een geweldig leuke middag gehad in de kroeg. Sport verbroedert en aangezien er - leek het althans- geen Argentijnen en Fransen in de kroeg zaten was iedereen gewoon dolenthousiast bij elke mooie actie of doelpunt. Er werd luid geklapt, geschreeuwd en meegeleefd. De wedstrijd liep natuurlijk behoorlijk uit maar gelukkig kun je ook eten in die kroeg. Ze hadden ook van die lekkere hapjes om te delen waar we er een paar van hebben besteld. Dat is in financieel opzicht ook wel even wat leuker dan bijvoorbeeld in Noorwegen. Ik kan me nog herinneren dat we daar een paar jaar geleden naar de Champions Leage finale hebben gekeken in een pub. We moesten toen €18 betalen voor 1 bier en een cola. Nu moest ik uiteindelijk €25 euro betalen voor 4 halve liters bier, 2 cola en 4 gerechten!

Na de wedstrijd niet al te laat naar bed gegaan want de wekker ging alweer om 03.00 uur. Een vakantie naar Afrika is voor ons toch niet compleet zonder bezoek aan een wildpark. Het dichtstbijzijnde wildpark is Addo en dat is ook nog ruim 800 km rijden en daar hadden we eigenlijk niet zo’n zin in. We hadden daarom besloten om mijn verjaardag te gaan vieren in een van onze favoriete parken namelijk Pilanesberg, 2,5 uur rijden vanaf Johannesburg. Bijzondere plek om met mijn verjaardag te zijn. Nog mooier is dat we hier 3 jaar geleden met Arno’s verjaardag ook waren toen we op de terugweg vanuit Botswana hier een tussenstop hebben gemaakt. We gingen heel decadent met het vliegtuig die kant op. Soort van stedentrip maar dan anders.
Toen we een minuut of 5 onderweg waren vroeg ik Arno nog even voor de zekerheid of hij wel zijn creditcard had meegenomen want we hadden ook daar een auto gehuurd en dan moet je de CC van de hoofdbestuurder overhandigen.
Ik kreeg direct een typisch mannelijke reactie : 1. Daar kom je nu mee aan, lekker handig. 2. Dat mapje lag bij mijn brillen en die heb jij in de rugzak gedaan. ( ja dus ???)
Vervolgens werd de auto meteen in de berm gezet en begon Arno al zijn spullen in het donker bij het schijnsel van zijn telefoon uit de rugzak te halen en er weer in te doen om vervolgens al zijn zakken ( handig die outdoorbroeken met 10 zakken😏)te doorzoeken en daar bleek dat ding gewoon in te zitten. Ik heb zoals gebruikelijk maar niet al te veel gezegd haha.
Snel verder gereden en om 05.00 uur aan de gebakken eieren op het vliegveld, om 08.15 uur in onze 2e huurauto gestapt en om 11.30 uur het 1e wild al gespot. 🦌
Pilanesberg is een plek waar we inmiddels al 4x geweest zijn en wat net als boer Muller in Oostenrijk een beetje voelt als thuiskomen.
Bente had voor ons een safaritent inclusief ontbijt en avondeten geboekt. Zij had hier namelijk een huisje gereserveerd en betaald in 2020 maar die reis is toen niet doorgegaan ivm Corona. Ze kreeg destijds haar geld niet terug maar het werd op haar account gezet. Nu moet je dat ook altijd maar afwachten maar in dit geval bleek dat zo te zijn dus was handig. Heeft zij voor ons geboekt van dat geld en hebben wij haar alsnog terug betaald.
Ik ben eerst gaan inchecken maar kreeg nog geen tentnummer want we konden pas later in de middag de sleutel halen dus toen maar meteen een ronde door het park gaan rijden.

Die 1e ronde was meteen een hele spannende. We zijn inmiddels wel wat gewend en zijn overal alert op. Zeker Arno als chauffeur. In dit geval nog meer want we hadden nu geen 4wd en maar een kleine lichte auto en dus niet zo makkelijk weg als het nodig is. We reden richting een schuilhut, daar kun je dan altijd veilig en relaxed gaan zitten afwachten of er diëten naar zo’n waterplaats komen. Op een gegeven moment liep er een grote groep 🐘 🐘🐘voor ons die op de weg bleven lopen. Als het geiten of schapen zijn probeer je er wel langs te komen maar bij olifanten hoef je dat niet te doen dus we besloten om de schuilhut vanaf de andere kant te benaderen aangezien het een rondje was. Vanaf de andere kant kwamen we een bocht om gereden en toen stond er voor ons plotseling een enorme bul 🐘die meteen met zijn oren ging flapperen en dat is geen goed teken! Arno zette ons kleine autootje direct in zijn achteruit en scheurde zo goed en zo kwaad als het ging naar achteren tot we dat beest niet meer zagen en snel konden keren. We hebben die schuilhut verder maar even zo gelaten.
In de volgende schuilhut ontdekte Arno opeens dat de batterij van het fototoestel wat hij bij zich had leeg was. Hij had speciaal het toestel van Bente geleend omdat zij een veel beter toestel heeft en hij had zich verheugd op een beetje experimenteren. Zijn eigen toestel gaat altijd vanzelf uit als je hem even niet gebruikt en deze kennelijk niet. Hij baalde enorm vooral omdat hij de oplader in Kaapstad had laten liggen. Dat was even niet goed voor de stemming 😏maar ik begon meteen oplossingen te bedenken. Als 1e zijn we naar het dichtstbijzijnde dorpje gereden. Daar zagen we al snel dat de mooiste winkel de Pep was ( soort Zeeman) dus een camerashop was er helaas niet.

Toen eerst maar terug naar het resort. Bij de receptie was het allemaal lastig en moeilijk en werd er tobberig gekeken. Eerst konden ze het formulier wat ik ingevuld had niet vinden, toen niet welk tentnummer we hadden en ook stonden we nergens vermeld🤔🤨. Ik had gelukkig alles uitgeprint meegenomen. Conclusie was dat iemand een fout had gemaakt ( geen idee wie en wanneer) maar dat alle tenten vol zaten. We kregen dus een upgrade naar een chalet met eigen douche en toilet ( bij een safaritent moet je naar het algemene sanitairgebouw op de camping), een koffie- en thee hoekje, waterkoker, airco en tv. Vonden wij niet erg😄.

Bij het avondeten hebben we zitten speuren of niet iemand een Nikon cameratas bij zich had en heb ik een Nederlands echtpaar ook nog gevraagd of ze soms een Nikon bij zich hadden. Dat was helaas niet het geval. Toen zitten googelen en uiteindelijk een camerashop gevonden in Rustenburg. Als je door het park naar een andere ingang reed dan was het daarvandaan nog een half uurtje rijden. Dat is te doen maar dan moet je eigenlijk wel zeker weten dat je niet voor niks gaat.

De volgende ochtend dus eerst die winkel gebeld maar ik kreeg een enigszins verveeld klinkende tiener aan de lijn die overal ja op zei. Ik had niet echt de indruk dat ze wist waar ze het over had. Toch maar besloten om door het park naar de andere ingang te gaan en door te rijden naar Rustenburg. Dat was weer een heel avontuur. De wijk waar we in terecht kwamen was een typisch Afrikaanse wijk maar dan 1 waar geen blanken te zien waren en ook geen toeristen. Super druk en heel chaotisch. Vol winkeltjes, kraampjes, toeterende auto’s en mensen die op de grond lagen en zaten. Ik had er al niet veel vertrouwen in en toen ik de winkel zag al helemaal niet meer. Een bizarre zaak waar ze pruiken, nep tatoeages, allerlei lootjes etc. verkochten. Niet echt een camerashop. Achter de toonbank inderdaad verveelde tieners maar we werden doorverwezen naar een oudere Aziatische man die een blik op de batterij wierp, met zijn hoofd schudde en toen in een kastje onder de toonbank dook en zowaar met 2 laders omhoog kwam. En laat er nou 1 de juiste zijn, zelfs 1 met een usb aansluiting dus we konden de batterij onderweg al opladen. Dat geloof je toch niet op zo’n plek!
Die man was wel wat bezorgd toen hij begreep dat we daar met ons eigen auto waren en drukte ons op het hart om meteen de wijk uit te gaan want volgens hem was het er gevaarlijk en waren er veel berovingen. Nou eerlijk gezegd had ik daar wel beeld bij.
Het leek ons dan ook geen geschikte plek om koffie met gebak te gaan nemen.
Daarvoor zijn we maar doorgereden naar een wat chique winkelcentrum aan het begin van de stad. Daar hadden we ook geen geluk want op de foodcourt zaten alleen junkfood zaken ( geen wonder dat de mensen hier zo dik zijn). Nu is er niks mis met koffie van de Mac maar het is niet echt gezellig.
Op de hele terugweg geen tentje gevonden om koffie te drinken maar bij de ingang van het park zat een duur resort. Zo’n resort waar je rijbewijs en kenteken wordt gescand als je er naar binnen wilt en waar je bij de receptie al een glaasje verse sap krijgt. Er zat een prachtig terras bij waar we toen maar feestelijk zijn gaan lunchen.

Uiteindelijk 4 dagen in Pilanesberg gebleven en genoten van de dieren en het spotten alhoewel dat in deze tijd van het jaar vele malen lastiger is dan in de droge tijd. Allereerst staat het gras heel hoog ( je kunt dus zo langs een groep leeuwen rijden zonder ze te zien), alle bomen en struiken zijn groen en er valt veel regen waardoor en plassen en poeltjes ontstaan. De dieren hebben dus geen noodzaak om naar de waterplaatsen te gaan. Ook hadden wij dit keer een klein autootje en daarin zit je heel laag. Ondanks dat hebben we genoeg gezien alleen geen leeuwen en luipaarden deze keer.

Donderdagavond terug gevlogen naar Kaapstad en nu zitten we weer lekker in ons huis.
De afgelopen 2 dagen gewandeld en rondgetoerd langs mooie routes, pinguïns en leuke dorpjes.

Morgen is het kerstmis.🎄Een kerst zonder Corona. Een bijzondere kerst waarop de helft van het gezin morgenochtend aankomt om hier 2 weken met ons vakantie te vieren. (en de andere helft volgende week)
Ook de 1e kerst zonder Rijkie. Maar ik hoor het hem gewoon zeggen : Maak je nou niet druk om mij wijffie, geniet er van , vooral van die kleine meid. En zo is het, dat gaan we zeker doen.

We wensen jullie allemaal een fijne, gezellige en liefdevolle kerst toe.

Geschreven door Anjaenarno.reisdagboek