Waar we ons voor hadden genomen om op onze zeedagen uitbreiden slapen staan we om zeven uur op het dek. De zon schijnt volop en we varen bijna bij glacier bay. Natuurlijk bellen we eerst even met Merlijn die vandaag 4 en met Tuur die 3 jaar wordt. Het liefst bel ik iedereen die me lief is omdat ik alle pracht graag wil delen, ik hou me in. Oké dan Yannick spreken we om de dag wel even maar dat hoort bij de dagelijkse dingen net als thuis. Het maakt het van huis zijn wel een stuk makkelijker als je met iedereen even kan beeld bellen. Maar goed, we zitten dus om half acht aan het ontbijt en komen pas weer rond een uur op de kamer terug omdat we het uitzicht niet los kunnen en willen laten. Dat komt in de eerste plaats door de otters die verval om de boot rond spetteren. We zoeken de berggeiten die de mensen om ons heen zien maar ik kan ze niet vinden. De drie gletsjers waar we langs varen zijn prachtig. Wat een enorm natuur geweld is er toch en wat zijn wij mensen toch nietig in verhouding met de grootsheid die je hier ziet. We gaan nog even rusten, douchen en klaar maken voor weer een avondje op sjiek. Rond vier uur strijken we bij een van de bars neer voor een cocktail en een spelletje. Eigenlijk wilde ik het hier helemaal niet vermelden dat Hans dik van mij gewonnen heeft maar ik gun hem zijn triomf. Tijdens het sterren ziet hij dan ook nog de eerste walvis, dit wordt zijn dag, Op naar het casino! Helaas heeft dat niets opgeleverd en daar nemen we dan nog maar een gratis cocktailtje op. Als we aan tafel aanschuiven staat er gelijk mijn dagelijkse wijntje al klaar. Tja, dan zeg je ook geen nee. We krijgen iedere dag wat meer contact met onze obers en horen ook hun verhalen ze zijn vaak 7 maanden van huis en laten hun vrouw en kinderen achter. Gelukkig zijn ze daardoor wel bij machte om de kinderen te laten studeren maar papa is er niet om aan hun leven deel te nemen. Ondertussen is de alcohol al aardig ingedaald en wil ik graag een fooi geven en schrijf er een lief briefje bij. We gaan nog even bij de live muziek kijken en krijg ik na nog wat cocktail Hans toch zover om even met mij te dansen. Nou 1 schuifel nummertje dan ;-) daarna wordt het de hoogste tijd dat we onze hut op zoeken, wel te rusten Beatrix.

Geschreven door Smollies.op.reis