Gisteren om tien uur weer vertrokken richting sodwana bay. We hebben na gezellig even via FaceTime met Yannick (en iedereen die in zn buurt zat op school) gekletst te hebben nog een mooie tocht door het park gemaakt. Na iedere bocht wordt je adem weer benomen door het prachtige uitzicht. De natuur lijkt wel kunst. Dit is uit mijn mond best bijzonder aangezien ik echt een natuurbarbaar ben volgens mijn man en tot aan deze vakantie kon ik dat ook alleen maar beamen. Zullen we de upper of lower route doen? En raad eens wat ik dan zeg; juist upper uiteraard. Ik ga niet graag voor de makkelijke weg en dat is ook nu weer gebleken. We nemen een aanloopje en hup de berg op. NOT. Halverwegen komen we vast te zitten en rest ons niets anders dan de auto langzaam naar beneden te laten bollen. Lower route dus. Vandaag zien we vooral veel wilde zwijntjes. Prachtig zoals ze reageren. Zijn overigens de enige dieren die aandacht voor ons hebben en schichtig weg rennen als je in de buurt komt. Stiekem nog eens omkijken en dan weer een stukje rennen. Hè een picknick plek?! Best apart in deze omgeving. Nergens mag je je auto uit en hier gewoon ergens mag je picknicken. We hebben een prachtig uitzicht over een riviertje en volop vogeltjes die onze versnaperingen uit de mond kijken. En daar boven in een tak zit dan voor het eerst een dier die ik eigenlijk liever niet tegen kom, een gifgroen dun lang slangebeest. Oké tijd om verder te trekken. Onderweg naar onze volgende bestemming komen we veel lokale bevolking tegen. Groeien met kinderen die uit school komen en over de weg naar huis lopen. Opvallend vind ik dat de mensen er gelukkig uit zien. Ze lijken plezier te hebben en lopen te dollen. Zo zie je maar, op je blote voetjes ben je net zo gelukkig als met je Allstars aan.

Geschreven door Smollies.op.reis