Slapen doen we niet veel en om vier uur snachts bellen we nog maar eens naar onze reisorganisatie of ze kunnen achterhalen waar de koffers zijn. Al snel weten we dat de vlucht waar ze bij zitten vertraagd is. Ze komen pas vanavond aan. Nu is de vraag wat doen we, blazen we de boel af of gaan we in onze kleding die (in iedergeval hans) al drie dagen aan hebben. Tijdens het appen met het thuis front gaf Renee de doorslag. Het gaat er niet om wat je aan hebt maar hoeveel je van elkaar houd. Dus dan toch gewoon in onze reiskleding, wat maakt het eigenlijk uit. Ik heb op kosten van de vliegmaatschappije mijn haar en make-up laten doen (ze weten het alleen nog niet) want ook dat heb ik niet. Om drie uur komt de limo voorrijden en brengt ons naar de enige echte Elvis in de graceland wedding chapel. We krijgen de bloemen bij aankomst worden in positie gezet en daar gaan we. Het was leuk, grappig maar wat mij betreft ook zo volmondig ja tegen de beste echtgenoot die ik mij kan wensen. We krijgen een oorkonde en worden weer terug gebracht. We laten ons afzetten bij Venetian hotel en nemen een rondje in de gondel eten bij de Italiaan en storten dan beide in van vermoeidheid en gaan lekker naar bed. Ergens rond een uur of negen worden we gebeld dat de koffers er zijn. Ik heb er niets van mee gekregen maar hans heeft er voor gezorgd dat alles klaar voor vertrek staat want om drie uur snachts gaan we richting Honolulu.

Geschreven door Smollies.op.reis