Donderdag hebben Hans en ik nee niet ski dag. We hebben voor allemaal een skipas gekocht van 5 dagen en in 6 dagen op te maken. Hierdoor is iedereen een dagje thuis geweest bij Ileen. Vandaag ga ik samen met Ileen voor een relax massage. Het is een steil stukje omhoog lopen maar de beloning is groot. Hoewel de masseur zo uit een worstel gevecht had kunnen lopen was de massage heerlijk. 2 uur later lopen we terug en doen we verder niet zo veel. Alle andere zijn vandaag aan het skiën. Timo is zijn nieuwe skies en schoenen aan het testen. Helaas zitten de schoenen niet zoals gewenst dus een tussenstop bij de winkel wordt gemaakt. Het weer is het minst van alle dagen waardoor er soms boven de wolken geskied wordt en soms er midden in. Geen hand voor ogen zagen ze. Gelukkig is iedereen weer veilig terug. Op naar een klein drankje. Ileen blijft in het appartement en Timo en ik houden het bij een klein drankje. De rest zakt nog even door. We eten in etappes pizza en de pannenkoeken die ik ‘s middags gebakken had. Zoals iedere avond liggen we optijd op bed.

De laatste dag skiën.
Iedereen is er weer klaar voor en heeft zin in een flinke tocht. Hans en ik nemen de bus naar de andere gondel om daar voornamelijk de blauwe prachtige brede pistes te nemen. De andere gaan zoals de andere dagen de lange tocht naar dit zelfde gebied. Timo moet toch even terug met zijn schoenen. Ileen en ik zoeken hem daar op voor mentale ondersteuning. Ze verlengen de schoen iets en nu lijkt het een stuk beter. Ileen gaat gezellig mee naar boven. De zon schijnt, de pistes zijn top. Beter kunnen we het niet treffen op de laatste dag. We drinken koffie in het zonnetje. Doen nog een piste en lunchen met z’n allen. De groep splits zich. Hans en ik houden het op de blauwe pistes. Yannick, Simone en Jennefer gaan iets nieuws ontdekken en emmelie en Timothy willen nog terug naar het hoogste punt. Waar we dachten dat we allemaal nog bij de DJ op de piste zouden willen eindigen besluit iedereen om terug te keren naar het dal. Om zes uur gaan we als afsluiting racletten. Laatste keer met z’n allen aan tafel. Wat ben ik trots en gezegend om dit een hele week om mij heen te mogen hebben gehad. Ik bekijk ze een voor een en zie mooie volwassen mensen met ieder zijn eigen unieke karakter, onze kinderen.

Na het eten pakken we allemaal in en zullen we zaterdagochtend na een ontbijt bij de bakker vertrekken naar ieder ons eigen huis.

Het was een top vakantie!

Geschreven door Smollies.op.reis